Η αβάσταχτη δημοσκοπική κατάδυση του Κυρ. Μητσοτάκη και η ανεπίδοτη βόμβα του Politico

Σε χρόνο μηδέν τα κυβερνητικά Μέσα έθαψαν έρευνα για σκανδαλώδη διανομή 2,5 δισ.€ σε 10, μόλις, εταιρείες

 

Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής  

 

«Κάθε ψήφος στις ευρωεκλογές μου δίνει δύναμη, τη χρειάζομαι», ομολογούσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης λίγο πριν πέσει η αυλαία του 15^ου Συνεδρίου του κόμματός του, και η ομολογία του έμοιαζε σαν επαιτεία. Σαν προσευχή επιβίωσης, στην καλύτερη, ενόψει του τέλους του κόσμου…

Προσωπικά, ομολογώ πως τον… λυπήθηκα και μπορεί να του την έδινα (την ψήφο) υπό έναν όρο: να έκλεινε την προσευχή – επαιτεία του με τα λόγια του «Αλεξάντερ» (του μπεργκμανικού ηθοποιού Έρλαντ Γιόζεφσον) στη «Θυσία» του Αντρέϊ Ταρκόφσκι: «…Βοήθησέ με, Κύριε, και θα βουβαθώ, δεν θα ξαναμιλήσω ποτέ με κανέναν, θα αποχωριστώ όλα όσα με συνδέουν με τη ζωή και θα πραγματοποιήσω όλα όσα Σου υποσχέθηκα!».

 

Εντάξει, πέρα από τα αστεία, βάζω στοίχημα πως, ενώ ο αλαζών Mr. «41τακατό» δεν θα θυσίαζε ούτε ένα από τα σαράντα σπίτια του (σ. σ: πόσο μάλλον την οικογένεια του και τον μικρό του γιο, όπως κάνει ο «Αλεξάντερ» στην κινηματογραφική «Θυσία») προκειμένου να σώσει την  ανθρωπότητα από κάποιον επαπειλούμενο αφανισμό της, θα θυσίαζε πέντε – έξι απ’ αυτά (και το «σπίτι του Βολταίρου» ακόμα!..) προκειμένου να βάλει στοπ στην… αβάσταχτη δημοσκοπική του κατάδυση.

 

«Αλήθεια είναι, έχει πάθει κοκομπλόκο με τις κυλιόμενες δημοσκοπήσεις» μου έλεγε προχθές ένας αξιόπιστος συνάδελφος απ’ το κυβερνητικό ρεπορτάζ, με τον οποίο το συζητούσα: «Όταν είδε τα εικοσιεξάρια να γίνονται εικοσιπεντάρια και εικοσιτεσσάρια από τη  μια μέρα στην άλλη (σ σ: στο 24% είχε πέσει σε μέτρηση της περασμένης Τετάρτης) και τον  Κασσελάκη να παίρνει την ανηφόρα, (σ. σ: στο 16,5% τον ανέβαζε η ίδια μέτρηση) τηλεφώνησε στον Γκρίνμπεργκ να έρθει επειγόντως Αθήνα για να τον σώσει»…

*******   

Πράγματι, ο Αμερικανός εκλογολόγος καταφθάνει, σύμφωνα με πληροφορίες, τη Δευτέρα και προσγειώνεται στο… Μαξίμου, να σώσει οτιδήποτε αν σώζεται, που λέει και το τραγούδι. Αλλά μέχρι τότε, ποιος θα σώσει τον κ. Μητσοτάκη από ψυχωτικές  δηλώσεις του τύπου «Κασσελάκης και Βελόπουλος μου θυμίζουν Τσίπρα και Καμμένο» ή ανατριχιαστικές… υποσχέσεις του τύπου «Αυτή την 4ετία θα κάνουμε βαθιές τομές στο κράτος», όπως αυτές που έκανε το πρωινό της περασμένης Πέμπτης, 11/4, στον ΑΝΤ1;

 

Και επειδή «η πολιτική δεν είναι μόνο Tik Tok» – όπως είπε τις προάλλες ο Τσίπρας – ποιος θα τον σώσει από την έρευνα που διεξάγει η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία (EPPO) και η Ελληνική  Επιτροπή Ανταγωνισμού για  «Εισπρακτικές απάτες δισεκατομμυρίων ευρώ από το Ελληνικό Ταμείο Ανάκαμψης», την οποία, το ίδιο πρωϊνό, της ίδιας Πέμπτης αποκάλυψε το έγκυρο ευρωπαϊκό POLITIKO;

 

Τα φίλια ΜΜΕ είναι η απάντηση… Τα τηλεοπτικά κανάλια, οι ηλεκτρονικές δημοσιογραφικές και ειδησεογραφικές πλατφόρμες, ο Τύπος. Που, παρά τις λιγοστές πρόσφατες αποσκιρτήσεις προς την ελευθεροτυπία, στην πλειονότητά τους εξακολουθούν, και μετά το έγκλημα των Τεμπών, να στηρίζουν Μητσοτάκη συγκαλύπτοντάς τον επί παντός νεότερου… εγκλήματος: Μόνο η Εφημερίδα των Συντακτών, στη διαδικτυακή της έκδοση, έκανε βασικό θέμα την φοβερή αποκάλυψη του POLITIKO. Τα υπόλοιπα ΜΜΕ ή έθαψαν το θέμα ή το πέρασαν στα «ψιλά».

 

Ακολούθως, μια ανακοίνωση απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ μόνο («Απολύτως εκτεθειμένη η κυβέρνηση από την αποκάλυψη του POLITIKO»), μια γραψαρ@@@ικη απάντηση από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο («Καλοδεχούμενη κάθε έρευνα…»), και σιωπή ασυρμάτου…

 

*******

Ωστόσο, το θέμα είναι τεράστιο: η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία και η Ελληνική  Επιτροπή Ανταγωνισμού ερευνούν καταγγελίες για απάτες που συνδέονται με τον τρόπο με τον οποίο χορηγήθηκαν κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης ύψους 2,5 δισ. ευρώ «σε μόλις 10 εταιρείες στην Ελλάδα –  Cosmote, Vodafone και Nova, καθώς και σε πέντε εταιρείες πληροφορικής και δύο συμβούλους», αποκαλύπτει το POLITIKO… Και η έρευνα αυτή μπορεί να αποκαλύψει, με τη σειρά της, τον τρόπο με τον οποίο, «επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη, τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης κατευθύνονται σε λίγους και ημετέρους», όπως επανειλημμένως, είχε καταγγείλει ο Αλέξης Τσίπρας στο παρελθόν, και προσφάτως, ενόψει ευρωεκλογών, ο Στέφανος Κασσελάκης…

 

Τις ώρες που, ενόψει ευρωεκλογών επίσης,  ο… κατευθυντήριος μοχλός της διανομής των κονδυλίων του Ταμείου Ανάπτυξης σε ημετέρους, μας παραμύθιαζε ενώπιον της σιωπηλής και… περίσκεπτης Προέδρου της Δημοκρατίας εγκωμιάζοντας το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης, για τη συμβολή του στις… «σημαντικές παρεμβάσεις» για την ευημερία των –  ευρισκομένων σε… κωματώδη οικονομική κατάσταση –  Ελλήνων υπηκόων του.

 

«Είναι πολύ σημαντικό να μπορούμε να αναδεικνύουμε απέναντι στις φωνές του λαϊκισμού και του στείρου ευρωσκεπτικισμού τη θετική πλευρά της Ευρώπης και το πόσο ωφελημένη είναι η χώρα μας, ειδικά από τους πόρους του ταμείου ανάκαμψης, καθώς λαμβάνουμε κατά κεφαλήν το μεγαλύτερο ποσοστό πόρων από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα», έλεγε τότε – προ εικοσαημέρου – ο φαύλος…

Τώρα, καλυπτόμενος απ’ τα φίλια ΜΜΕ, περιμένει τον Γκρίνμπεργκ να έρθει τη Δευτάρα να τον σώσει και… προσεύχεται: «Βοήθησέ με Κύριε, κάθε ψήφος στις ευρωεκλογές μου δίνει δύναμη, τη χρειάζομαι»…   

 

Ευρωεκλογές: το φαβορί, το αουτσάιντερ και η επιστροφή του… Θείου βρέφους

Σε μια συγκυρία που το ρολόι της Ευρώπης χτυπά μεσάνυχτα σε Βρυξέλλες και Στρασβούργο

 

Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής 

«Με φοβάται διότι είμαι ένας αουτσάιντερ. Ξέρει ότι μπορώ να τον κερδίσω στις κάλπες», είπε ο Στέφανος Κασσελάκης σε συνέντευξή του στην Ιταλική La Stampa, όταν ρωτήθηκε για τις απανωτές επιθέσεις που δέχεται από τον επικοινωνιακό στρατό του Κυριάκου Μητσοτάκη ενόψει των ευρωεκλογών. Ήταν μια απάντηση αφοπλιστικά αληθινή: λες και μιλούσε ένα καθαρόαιμο ιπποδρομιακό αουτσάιντερ για το φαβορί της επόμενης κούρσας.

Για να λέμε την αλήθεια, οι ευρωεκλογές είναι πιο βαρετές  ακόμα κι απ’ τις βασιλικές ιπποδρομίες του Ascot. Όχι μόνο λόγω αντίστοιχης παρακμής των…θεσμών, αλλά και λόγω ελλείματος καθαρόαιμων πολιτικών ηγετών από τον στίβο των ευρωεκλογών – και όχι μόνον. Έτσι, το μόνο κοινό σημείο που απέμεινε να διέπει τις… συγγενείς, αυτές, διοργανώσεις, είναι τα φαβορί και τα αουτσάιντερ. Και το γεγονός ότι τα πρώτα φοβούνται τα δεύτερα…

Και τον εαυτό τους, κυρίως το γεγονός ότι τα έχουν κάνει μούσκεμα με την στάση τους απέναντι στο ουκρανικό ζήτημα και αμφιταλαντεύονται αν είναι ωφέλιμο, ενόψει ευρωεκλογών, να εξακολουθήσουν να βάζουν πλάτη στον Ζελένσκι με οπλικά συστήματα, όπως το γαλλικό φαβορί (ο Μακρόν), και… αγκαλίτσες, όπως το… δικό μας φαβορί (ο Μητσοτάκης). Ή να κάνουν ένα προεκλογικό τάιμ άουτ  αναστέλλοντας την αποστολή πυραύλων Taurus, όπως το γερμανικό φαβορί (ο Σολτς) και δηλώνοντας «ούτε δεκάρα στην Ουκρανία, ο πόλεμος τελείωσε», όπως το ουγγρικό φαβορί (ο Ορμπάν).

*******

Λοιπόν, που λέτε, ενόψει των ευρωεκλογών, τα «φαβορί» φοβούνται τα αουτσάιντερ γιατί έχουν χεσμένη τη φωλιά τους: εμπλεκόμενα απερίσκεπτα – ως έρμαια συγκρουόμενων και, πολλάκις, αλλοτρίων οικονομικών και γεωπολιτικών συμφερόντων – στο ρωσοουκρανικό μέτωπο, οδήγησαν την ΕΕ στην μεγαλύτερη ενεργειακή κρίση της ιστορίας της, με συνέπεια μίαν ασυγκράτητη πορεία προς την φτωχοποίηση και μια πιθανή επισιτιστική απειλή... Και το ρολόι της Ευρώπης να χτυπά μεσάνυχτα στο Στρασβούργο…

Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο: ένα «κράτος εν κράτει (εκατοντάδες ευρωβουλευτές, χιλιάδες βοηθοί και σύμβουλοι και άλλοι τόσοι εξωτερικοί συνεργάτες, λομπίστες και παρατρεχάμενοι, προνομιούχα άτομα που συχνά στοχεύουν στον πλούσιο κοινοτικό προϋπολογισμό»*) με πλεόνασμα διαφθοράς: «Ένας στους τέσσερις εν ενεργεία Ευρωβουλευτές, είτε έχουν αναμιχθεί σε σκάνδαλα που έλαβαν δημοσιότητα, είτε έχουν ξεκάθαρα παρανομήσει κατά τη διάρκεια της καριέρας τους…  

»Συνολικά, τουλάχιστον 253 τέτοιες περιπτώσεις που σχετίζονταν με 163 από τους 704 Ευρωβουλευτές έχουν αναφερθεί σε ευρωπαϊκά ΜΜΕ – ανάμεσά τους και 9 από τους 21 συνολικά Έλληνες ευρωβουλευτές, που σχετίζονται με τουλάχιστον 15 περιστατικά παραβατικής ή ανάρμοστης συμπεριφοράς… Ποσοστό ιδιαίτερα υψηλό – σχεδόν ένας στους δύο ευρωβουλευτές! – που φέρνει την Ελλάδα στην πρώτη πεντάδα των κρατών της ΕΕ με τις περισσότερες υποθέσεις… 

*******

Το δικό μας φαβορί (ο Κυριάκος Μητσοτάκης), προκειμένου να κολάσει την συμβολή του στην ακραία φτωχοποίηση των Ελλήνων που, σε συνδυασμό με την αποκάλυψη της απύθμενης πολιτικής διαφθοράς του στην διαχείριση του εγκλήματος των Τεμπών, προκάλεσε την απότομη προσγείωσή του σε… δημοσκοπικά χαμηλά, ξεκίνησε την προεκλογική εκστρατεία του με την αναγγελία αύξησης του κατώτατου μισθού στα 830 ευρώ, υποσχόμενος ως νέος Τάπερμαν… «μισθολογική σύγκλιση  με την Ευρώπη». Θεωρώντας, προφανώς, ως «Ευρώπη» τη Βουλγαρία, με την οποία ωστόσο, (σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της Eurostat) συγκλίνουμε ήδη εισοδηματικά, ευρισκόμενοι μια μόλις θέση πάνω της: στον πάτο της κατάταξης των κρατών – μελών, κάτω ακόμα κι από την Τσεχία, τη Σλοβακία και την Σλοβενία.  

Το δικό μας αουτσάιντερ απ’ την άλλη (ο Στέφανος Κασσελάκης), προερχόμενος με φόρα από την πολιτική σφαίρα του Ποτέ – Ποτέ, εγκαταστάθηκε ήδη (δημοσκοπικά, προς το παρόν) σε απόσταση αναπνοής από το 17% του ΣΥΡΙΖΑ των εθνικών εκλογών και μπαίνει στην κούρσα των ευρωεκλογών τραγουδώντας «Πάμε για την ανατροπή»…

«Ο Στ. Κασσελάκης θέτει επί τάπητος – ενόψει ευρωεκλογών –  μία ευρωπαϊκή ατζέντα, που δεν περιορίζεται στην υπεράσπιση αξιών, αλλά αφορά συγκεκριμένες προτάσεις και διεκδικήσεις για τη λειτουργία και τον προσανατολισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ξεδιπλώνοντας 10 καθαρούς στόχους για ένα ευρωπαϊκό restart», λέει το ρεπορτάζ, και μένουμε εκεί…

Διευκρινίζοντας, μόνο, ότι ο πρώτος στόχος αφορά στην «Στρατηγική αυτονομία της Ευρώπης»: Την «απεμπλοκή της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τις διατλαντικές της περιπέτειες», όπως ξεκαθάρισε ο ίδιος στην πρόσφατη συνέντευξή του στην ιταλική La Stampa.  

ΥΓ: Φυσικά, υπάρχει και ένα δεύτερο αουτσάιντερ, ο ισχνός   διαχειριστής των μεταμνημονιακών περιτριμμάτων του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης, προς ενίσχυση του οποίου ο περιστασιακός χορηγός του (η εφημερίδα Το Βήμα)   δρομολόγησε επιστροφή του πάλαι ποτέ «Θείου Βρέφους» Κώστα Λαλιώτη: με δημοσίευμα του (1/4/2024) υπό τον τίτλο Σκληρό ροκ με Λαλιώτη - Αναλαμβάνει την καμπάνια του ΠΑΣΟΚ για τις Ευρωεκλογές», μας πληροφορούσε ότι το παλαίμαχο μεν – πολύπειρο δε «Θείο Βρέφος», που έχει καθοδηγήσει με επιτυχία πολλές προεκλογικές καμπάνιες του ΠΑΣΟΚ, επιστρέφει δριμύτερο. Ωστόσο, εν κατακλείδι προσέθετε ότι ο Κώστας Λαλιώτης «στήνει ήδη τις πρώτες παγίδες του στη ΝΔ» και αυτό αποκάλυπτε το δημοσίευμα ως… πρωταπριλιάτικο ψέμα, αφού καθιστούσε τις «παγίδες στη ΝΔ» άκυρες: ως γνωστόν τόσο το δεύτερο αουτσάιντερ (Ανδρουλάκης) όπως και το φαβορί (Μητσοτάκης), θεωρούν βασικό τους αντίπαλό το πρώτο αουτσάιντερ (Κασσελάκης).  

*Από  διασυνοριακή έρευνα “MEP Misconduct Investigation” του Follow the Money  

Η «αποκάλυψη» ήταν… προμελετημένη: Σύγκρουση συμφερόντων Μαρινάκη – Μητσοτάκη πίσω από τη «μονταζιέρα»

Οι ολιγάρχες των media και τα Μέσα τους συμμετείχαν εξ’ αρχής στην επιχείρηση συγκάλυψης του εγκλήματος των Τεμπών

 

Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής

 

Όπως τα «είδε» και τα είπε* ο Στέφανος Κασσελάκης πριν από εμάς για μας, από το στρατόπεδο της Θήβας όπου υπηρετεί τη θητεία του: «Στη Βουλή είδαμε μια διαδικασία – σόου που, δυστυχώς (σ. σ: παρά την «αποκάλυψη» του αιφνιδίως… ανανήψαντος, τέως συστημικού, «Βήματος» για αλλοίωση των συνομιλιών μεταξύ του σταθμάρχη και του μηχανοδηγού της τραγωδίας των τρένων από τη «μονταζιέρα» της ΝΔ, που προκάλεσε την πρόταση δυσπιστίας), δεν πρόσθεσε τίποτα ως προς την ουσία της κυβερνητικής επιχείρησης χειραγώγησης της κοινής γνώμης για τη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών».

Στο πεδίο της αντιπολίτευσης είδαμε μια κοκορομαχία σε σχέση με το ποιος θα πιστωθεί την φοβερή… ιδέα Ανδρουλάκη για την πρόταση μομφής. Και εν τέλει είδαμε να στοιχίζονται γύρω της (σ. σ: γύρω από την πρόταση μομφής) όλοι εκείνοι οι «προοδευτικοί» πολιτικοί που απέκλειαν προεκλογικά τις αλλεπάλληλες προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. για κυβερνητική συνεργασία, διατηρώντας τον Μητσοτάκη στην εξουσία.

 

Στο πεδίο της συμπολίτευσης είδαμε τους βουλευτές της Ν.Δ. να στοιχίζονται σαν πρόβατα στο μαντρί, ακριβώς όπως τους υπεδείκνυε καθημερινά το «memo του Μαξίμου – Γκρίνμπεργκ» τον οποίο, εμείς, (οι Ελληνίδες και οι Έλληνες) πληρώνουμε «για να μας χειραγωγεί μέσα από ένα κόμμα που χρωστάει μισό δισ. ευρώ»…

 

*******

Απέμεινε η συνεχιζόμενη αυτοκαταστροφική αντιπαλότητα στο πεδίο της αντιπολίτευσης, η συνεχιζόμενη φιλοτομαρική κοινωνικοπολιτική αναισθησία στο πεδίο της συμπολίτευσης και μια διάχυτη λαϊκή απορία: «Τι ήταν αυτό που έκανε τον Μαρινάκη και «Το Βήμα» του να πάθουν… αίφνης κρίση ειλικρίνειας και να δημοσιεύσουν την «αποκάλυψη» για την «Μονταζιέρα στα Τέμπη» και τη συμβολή της στην επιχείρηση συγκάλυψης των ευθυνών του κουμπάρου Κυριάκου και της κυβέρνησής του στο έγκλημα των τρένων;» Την αλλοίωση των συνομιλιών μεταξύ του σταθμάρχη και του μηχανοδηγού της σιδηροδρομικής τραγωδίας, δηλαδή, από τη «μονταζιέρα» της ΝΔ;

Ούτε… «αίφνης», ούτε «κρίση ειλικρίνειας», ούτε «αποκάλυψη» είναι η απάντηση. Όπως έγραφα και, ενυπόγραφα, δημοσίευα (anoixtoparathyro.gr και zoornalistas.com) λίγες μέρες μετά το έκλημα των Τεμπών, ο Μαρινάκης, όπως και οι λοιποί διαπλεκόμενοι μιντιάρχες, τα Μέσα τους και, βεβαίως, οι εργαζόμενοι σ’ αυτά δημοσιογράφοι (κυρίως οι επιτελικοί, οι πολιτικοί συντάκτες και κάποιοι ρεπόρτερ) γνώριζαν τα πάντα, καθώς συμμετείχαν εξαρχής στην επιχείρηση συγκάλυψης των κυβερνητικών ευθυνών στο έγκλημα των Τεμπών – επιχείρηση που, με πρωθυπουργική εντολή, άρχισε να «λειτουργεί» με το άκουσμα της τρομερής είδησης:            

«Γνώριζαν ότι, από την επομένη της σύγκρουσης των τρένων στιγμή και για είκοσι ολόκληρες ώρες*, ο πρωθυπουργός, παρέα με τον κολλητό του υπουργό Επικρατείας Γιώργο Γεραπετρίτη και τους βασικούς πολιτικούς και επικοινωνιακούς του συμβούλους, σχεδίαζαν τη συγκάλυψη των ευθυνών του ιδίου και της κυβέρνησής του για το έγκλημα των Τεμπών…

*******

»Ως εκ τούτου, γνώριζαν ότι ο κ. Γεραπετρίτης δεν ήταν ο υπουργός Επικρατείας που, με εντολή Μητσοτάκη, αντικατέστησε τον παραιτηθέντα – με εντολή Μητσοτάκη πάλι – υπουργό Κώστα Καραμανλή μετά το έγκλημα των Τεμπών, αλλά ο υπουργός Συγκάλυψης του κυβερνητικού εγκλήματος των Τεμπών…

»Κυρίως γνώριζαν ότι ο κ. Γεραπετρίτης, μια εβδομάδα μετά την τραγωδία (Τετάρτη 9/3/2023) επισκέφθηκε το γραφείο τηλεδιοίκησης του ΟΣΕ στη Θεσσαλονίκη με άκρα μυστικότητα και με απαγόρευση δημοσιογραφικής προσέγγισης και κάλυψης των επαφών και ερευνών του εκεί,  προκειμένου να ασκήσει… απρόσκοπτα τα νέα καθήκοντά του ως υπουργός Συγκάλυψης του εγκλήματος των Τεμπών (σ. σ: εκεί, φημολογείται ότι δούλεψε η… μονταζιέρα για την αλλοίωση της συνομιλίας Σταθμάρχη – μηχανοδηγού), αλλά καμιά αντίδραση: δημοσιογραφική σιωπή σε βαθμό συγκάλυψης της συγκάλυψης!...»

Ούτε… «αίφνης» λοιπόν, ούτε «κρίση ειλικρίνειας», ούτε «αποκάλυψη»: η «αποκάλυψη» για την «Μονταζιέρα στα Τέμπη» ήταν «κοινό μυστικό» στην καθεστωτική δημοσιογραφική πιάτσα – και όχι μόνον – και δημοσιεύθηκε στο Βήμα του Μαρινάκη με χρονοκαθυστέρηση ενός έτους. Όχι από αιφνίδια… «κρίση ειλικρίνειας» του μιντιάρχη, αλλά με κάποια αιτία, κάποιο σκοπό. Για κάποιον λόγο…

Αναζητήστε τον, αν το επιθυμείτε, στην εξαιρετική, σχετική  παρέμβαση** του προέδρου του «Πράττω» Νίκου Κοτζιά, με την οποία δεν κρύβω ότι συμφωνώ απολύτως και προσυπογράφω:     

«Η κυβέρνηση εξυπηρετεί τους ολιγάρχες συνολικά. Όταν, όμως, εντός αυτής της ομάδας υπάρχουν συγκρουόμενα συμφέροντα, όπως των Λάτση και Μαρινάκη, τότε ο «συνεταίρος» Μητσοτάκης «αναγκάζεται» να κάνει επιλογές υπέρ του ενός (εδώ του πρώτου) σε βάρος του άλλου. Αυτή η επιλογή δεν κάνει τον Μητσοτάκη πολέμιο της ολιγαρχίας, καθότι γίνεται στα πλαίσια εξυπηρέτησής της, ούτε τον «παραπονούμενο» ολιγάρχη αντισυστημικό. Όταν δεν μπορούν σε κάθε μπίζνα να εξυπηρετηθούν όλοι μαζί και εξίσου, τότε είναι «φυσιολογικό» να προκύπτουν ανάλογα προβλήματα. Το πραγματικό καθήκον μας είναι να συμβάλλουμε ώστε να τελειώνει η χώρα με την κυριαρχία αυτών των συμφερόντων πριν αυτά την τελειώσουν. Πρέπει να κοπούν, δηλαδή, τα προκλητικά προνόμιά τους, πριν βυθίσουν την χώρα στην πλήρη παρακμή»

ΥΓ. Στην Ελλάδα έχουμε γνωρίσει τρεις τύπους δεξιών πρωθυπουργών: υπάλληλοι της Ολιγαρχίας, υποταγμένοι στον πόλεμο της Ολιγαρχίας και συνεταιράκια. Η τελευταία είναι η περίπτωση του Μητσοτάκη»

 *Σε συνέντευξή του στην Εφημερίδα των Συντακτών

**Μέσω ανάρτησής του στο Facebook

 

Η ωφελιμιστική μιζέρια «Μητσοτάκης» απέναντι στο μεγαλείο της μυθικής Ελληνίδας μάνας Μαρίας Καρυστινού

Ένα κείμενο με αφορμή δυο αντιφατικές εικόνες που συνθέτουν την πολιτική δυστοπία των ημερών μας

Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής 

«Αχ Ευρώπη, εσύ μας μάρανες», τραγουδούσε ο Τζιμάκος* στα ‘80s, σαρκάζοντας την οριστική «υποδούλωσή» μας σε μια νέα, τρόπον τινά, «πολιτισμική βαρβαρότητα», αυτήν της Ευρωπαϊκή Ένωσης: Μας τη φέραν οι βάρβαροι / Μας θαμπώσαν με δώρα / Με χαντρούλες πολύχρωμες / Και κουτιά κόκα κόλα… 

Υπερβολές θα μου πείτε… Δεν σας κρύβω ωστόσο, ότι θυμήθηκα αυτό το τραγουδάκι όταν είδα την εικόνα ενός μίζερου πρωθυπουργού (σ. σ: του… δικού μας) απέναντι σε μια ακόμα πιο μίζερη πρόεδρο Δημοκρατίας (σ. σ: τη δικιά μας) να διαφημίζει, εν όψει των ευρωεκλογών προφανώς, τις… σημαντικές παρεμβάσεις του για την ευημερία των υπηκόων του (σ. σ: των ευρισκομένων σε… κωματώδη οικονομική κατάσταση Ελλήνων), εγκωμιάζοντας την θεά Ευρώπη (σ. σ: το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης και εν γένει τους ευρωπαϊκούς πόρους) για τη συνεισφορά της σε αυτήν τη… σημαντική του (!) προσπάθεια!.. 

Μπορείς να το πεις και «ωφελιμισμού εγκώμιον» καθώς, μέσω αυτού, ο «μίζερος πρωθυπουργός» αποκάλυπτε αβίαστα τα εκλογοθηρικά κίνητρα των… ευρωεγκωμίων του: «Τα λέω αυτά, λαμβάνοντας υπόψη και το γεγονός ότι σε λίγους μήνες από τώρα θα έχουμε ευρωεκλογές και είναι πολύ σημαντικό να μπορούμε να αναδεικνύουμε απέναντι στις φωνές του λαϊκισμού και του στείρου ευρωσκεπτικισμού τη θετική πλευρά της Ευρώπης και το πόσο ωφελημένη είναι η χώρα μας, ειδικά από τους πόρους του ταμείου ανάκαμψης, καθώς λαμβάνουμε κατά κεφαλήν το μεγαλύτερο ποσοστό πόρων από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα»… 

******* 

Μάλιστα: «Λαμβάνουμε κατά κεφαλήν το μεγαλύτερο ποσοστό πόρων από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα»… Και τότε γιατί η πλειονότητα των Ελλήνων βρίσκεται σε… κωματώδη οικονομική κατάσταση; Που πάνε οι «πόροι», τα εκατομμύρια, τα λεφτά, τα μπικικίνια, κύριε πρωθυπουργέ – κυρία Πρόεδρε της Δημοκρατίας; Που πήγαν, ας πούμε, οι ευρωπόροι που ξοδεύτηκαν για το «νέο σύστημα τηλεδιοίκησης του συστήματος κυκλοφορίας των τρένων» που δεν λειτούργησε ποτέ; 

Μόλις προχθές, καθώς, όρθια στο κέντρο της κατάμεστης αίθουσας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εξέφραζε την οδύνη των συγγενών των θυμάτων του εγκλήματος των Τεμπών, αλλά και την οργή τους – την ασίγαστη οργή της πλειονότητας των Ελλήνων για τις σκοτεινές προσπάθειες συγκάλυψης των κυβερνητικών ευθυνών σ’ αυτό, η μυθική Ελληνίδα μητέρα της τραγωδίας των Τεμπών Μαρία Καρυστινού μου θύμισε τους «αυτοεξόριστους» αντιστασιακούς της δικτατορίας των συνταγματαρχών. Την Μελίνα, τον Μίκη, τον Περικλή Κοροβέση, που, με τις μυθικές παρεμβάσεις τους στο Συμβούλιο της Ευρώπης κλπ. κλπ., κατήγγελλαν τα εγκλήματα της χούντας και ζητούσαν την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη χώρα μας: 

«Φέρω το βάρος μιας τεράστιας ευθύνης, που εύχομαι κανείς ποτέ να μη χρειαστεί να αναλάβει. Είμαι εδώ όχι μόνο ως μάνα, αλλά και ως πρόεδρος της επιτροπής των συγγενών. Έχω πάνω μου και την ευθύνη που γιγαντώθηκε με τους 1.330.000 Έλληνες που έχουν συνυπογράψει το δίκαιο αίτημά μας», είπε η Μαρία Καρυστιανού, ολοκληρώνοντας την έκκλησή της προς το Ευρωκοινοβούλιο για συμπαράσταση: «Δεν σας ζητάμε να γίνετε λαϊκό δικαστήριο. Έχουμε τρία αιτήματα… Να προστατεύσετε το κράτος Δικαίου, να φροντίσετε για την προστασία της ζωής των Ελλήνων, και για την ασφάλεια των συγκοινωνιών στη χώρα μας», ζήτησε…

 ******* 

Ήταν σαν να ζητάει απάντηση και για την σκοτεινή διαδρομή των 104 εκατ. ευρώ (των ευρωπόρων και των δημόσιων πόρων, εν γένει) που… επενδύθηκαν από το Δημόσιο για τις συμβάσεις εγκατάστασης των «νέων σιδηροδρομικών συστημάτων τηλεδιοίκησης» του 2007 και του 2014, συστήματα που δεν λειτούργησαν ποτέ, και παραμένουν ανενεργά μέχρι σήμερα. 

Μια απάντηση της οποίας οι «ρίζες» βρίσκονται, κατά το μάλλον ή ήττον, στο γεγονός ότι οι ευρωπόροι εν γένει, όπως και τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη, «κατευθύνονται σε λίγους και ημετέρους» όπως, έγκαιρα, κατήγγελλε ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Σωκράτης Φάμελλος∙ τεκμηριώνοντας τις καταγγελίες του με συγκεκριμένα στοιχεία: 

•Μόνο 8% πραγματική απορρόφηση. 

•Μόνο 2,5 δισ. € πραγματικές πληρωμές.

•4,5 δισ. € λιμνάζοντες πόροι.

•86% των δανείων του ΤΑΑ μόλις σε 36 μεγάλες εταιρίες. 

•Αδιαφάνεια στη διαχείριση και κρυφή αναθεώρηση του ΤΑΑ. 

•Η μεγάλη πλειοψηφία της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας μένει έξω από την πράσινη και ψηφιακή μετάβαση. 

•Αδύναμες δράσεις για υγεία, στέγη, ανθεκτικότητα, σιδηρόδρομο, κλπ. 

 Όχι, «αυτές είναι οι φωνές του λαϊκισμού και του στείρου ευρωσκεπτικισμού», έφθεγγε ένας μίζερος πρωθυπουργός (σ. σ: ο δικός μας) απέναντι σε μια ακόμα πιο μίζερη πρόεδρο Δημοκρατίας, (σ. σ: τη δικιά μας) σε εκείνη την εικόνα απ’ τη συνάντησή τους στο προεδρικό μέγαρο. Ακριβώς την ώρα που, σε μια άλλη εικόνα, έβλεπα τη μυθική Ελληνίδα μητέρα της τραγωδίας των Τεμπών Μαρία Καρυστινού, όρθια στο κέντρο της κατάμεστης αίθουσας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, να εκφράζει την οργή της πλειονότητας των Ελλήνων για τις αβυσσαλέες προσπάθειες συγκάλυψης των κυβερνητικών ευθυνών στο έγκλημα των Τεμπών: «Δεν σας ζητάμε να γίνετε λαϊκό δικαστήριο. Έχουμε τρία αιτήματα: Να προστατεύσετε το κράτος Δικαίου, να φροντίσετε για την προστασία της ζωής των Ελλήνων, και για την ασφάλεια των συγκοινωνιών στη χώρα μας»… 

 *Ο σατυρικός performer Τζίμης Πανούσης

«Μπα; Ασχολείται μαζί μου ο… κ. Κυριάκος τώρα;»: ο χρησμός Κασσελάκη για «κυλιόμενες» και Γκρίνμπεργκ

Που οφείλεται η λασπωμένη επίθεση Μητσοτάκη κατά του νέου ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ

 

Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής

 Εν αρχή ην ο λόγος και Θεός ην ο λόγος∙ ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, δηλαδή, όπως ο ίδιος νομίζει. Ιδιαίτερα όταν ομιλεί σε κομματικά ακροατήρια, σαν αυτό του προσυνεδρίου της ΝΔ στη Θεσσαλονίκη. Όπου, αναφερόμενος στην προετοιμασία του κόμματός του για τις ευρωεκλογές,   έδειξε τον… διάβολο Στέφανο Κασσελάκη ως βασικό του αντίπαλό στην εκλογική αναμέτρηση της 9^ης Ιουνίου, εξαπολύοντας εναντίον του μια δέσμη θεϊκά λασπωμένων κεραυνών:

«Ο νέος αρχηγός (σ. σ: της αξιωματικής αντιπολίτευσης) έχει σηκώσει δικό του μπαϊράκι και δεν συμφωνεί πια με τον παλιό (σ. σ: τον Αλέξη Τσίπρα). Ίσως γιατί έχει να σηκώσει τον δικό του σταυρό με όσα αποκαλύπτονται για τα οικονομικά του: επί μήνες ερωτάται ο κ. Κασσελάκης αν έχει εταιρίες, κάτι που απαγορεύει ρητά η ισχύουσα διάταξη (σ. σ: του νόμου που απαγορεύει στους πολιτικούς να μετέχουν σε εξωχώριες εταιρείες). Και εκείνος πώς απαντά; Λέγοντας …ότι θα ρωτήσει τους δικηγόρους του! Όμως, στο μεταξύ αυτές οι εταιρίες δανείζουν το κόμμα του»…

«Μπα; Ασχολείται μαζί μου ο κ. Κυριάκος τώρα; Βλέπει κυλιόμενες που παίρνουμε τα πάνω μας και φοβάται; Α, ρε Γκρίνμπεργκ!..», ήρθε η αντίδραση του… θεούλη Στέφανου στον  λόγο του… κ. Κυριάκου. Και μαζί με τα συμφραζόμενά της («τα εκατομμύρια του Γκρίνμπερκ πάνε χαμένα… Όλοι ξέρουν ότι έχω βγάλει τα χρήματα μου νόμιμα, στην Αμερική, απέναντι στα τζάκια εδώ πέρα»), ήχησε σαν χρησμός. Χρήζων αναλυτικής ερμηνείας…

*******

Πάμε λοιπόν, στα γρήγορα: τι είναι οι «κυλιόμενες» που τις βλέπει ο Κυριάκος και «φοβάται»; Οι τακτές δημοσκοπήσεις του κυβερνώντος κόμματος ενόψει των ευρωεκλογών είναι. Στις οποίες όπως παραδέχεται ακόμα και η αρχισυστημική εφημερίδα «Το Βήμα» (σ. σ: στο κύριο άρθρο της διαδικτυακής έκδοσής του της περασμένης Τετάρτης), «καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις μια τάση ανάσχεσης της ιλιγγιώδους πτώσης των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ και μια δυναμική επιστροφής στη δεύτερη θέση, την ίδια ώρα που ο άλλος διεκδικητής του «πόστου» – το ΠΑΣΟΚ – εμφανίζει σημάδια εσωστρέφειας».

Και τι είναι εκείνο το «Α, ρε Γκρίνμπεργκ!..» που ολοκληρώνει τον χρήζοντα αναλύσεως «χρησμό» Κασσελάκη; Μια αναθηματική αναφορά στον ακριβοπληρωμένο Αμερικανό σύμβουλο του Μητσοτάκη, Σταν Γκρίνμπεργκ, είναι. Η οποία, μαζί με τα συμφραζόμενά του «χρησμού» («τα εκατομμύρια του Γκρίνμπεργκ πάνε χαμένα – όλοι ξέρουν ότι έχω βγάλει τα χρήματα μου νόμιμα, στην Αμερική, απέναντι στα τζάκια εδώ πέρα»), αναδεικνύει τη γνώση του Στέφανου Κασσελάκη ότι η  λασπωμένη επίθεση που εξαπέλυσε εναντίον του ο πρωθυπουργός ήταν επικοινωνιακό προϊόν Γκρίνμπεργκ:

Γνώριζε ότι  ο εν λόγω Αμερικανός σύμβουλος, εντοπίζοντας διά γυμνού οφθαλμού αυτό που βλέπουμε κι εμείς οι… απλοί πολίτες (την διαρκώς βελτιούμενη πολιτική δυναμική του Στέφανου Κασσελάκη, δηλαδή) και διασταυρώνοντάς το με τα πρόσφατα αποτελέσματα των κυλιόμενων δημοσκοπήσεων, (την ανοδική σταθεροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ Κασσελάκη στη δεύτερη θέση) χτύπησε καμπανάκι κινδύνου για τον Μητσοτάκη: «Πρόσεχε τον Κασσελάκη, εφεξής μην τον αφήνεις σε χλωρό κλαρί, είναι   ο βασικός σου αντίπαλος και γίνεται όλο και πιο επικίνδυνος», λέγεται (σ. σ: από πηγές του Μαξίμου) ότι του είπε στην τελευταία συμβουλευτική παρέμβασή του. Και λέγεται ότι ήταν αυτός που του πρότεινε την επικαιροποίηση της λασπωμένης  επίθεσης με τις εξωχώριες εταιρίες και τα… αστακοκάραβα.

*******  

Είναι χαρακτηριστικό ότι, την επομένη της… υλοποίησης της εν λόγω επικαιροποιημένης πρωθυπουργικής επίθεσης κατά Κασσελάκη, τα σάιτ της κυβερνητικής προπαγάνδας (ΘΕΜΑ, iefimerida, κλπ., κλπ.), κάτω από τεράστιες πρωτοσέλιδες φωτογραφίες του πολιτικού «αφέντη» τους, έβαζαν τον… θεϊκό τίτλο «Μητσοτάκης: Άλλα ρωτάμε τον Κασσελάκη για τα αστακοκάραβα και άλλα απαντάει -Ο κατώτατος μισθός θα ξεπεράσει τα 800€». Προτάσσοντας  την συσκευασμένη από τον ακριβοπληρωμένο Αμερικανό σύμβουλο λασπωμένη επίθεση (με τις εξωχώριες εταιρίες και τα… αστακοκάραβα) κατά του «νέου αρχηγού» του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και από την βασική πρωθυπουργική εξαγγελία, ενόψει των ευρωεκλογών, για αύξηση του κατώτατου μισθού… «άνω των 800 €».

Τζάμπα τα εκατομμύρια!.. Ή άλλως «τα εκατομμύρια του Γκρίνμπεργκ πάνε χαμένα», όπως είπε ο Στέφανος Κασσελάκης στα συμφραζόμενα του απαντητικού – στην  πρωθυπουργική επίθεση που τον… έχρηζε βασικό του αντίπαλό  στην εκλογική αναμέτρηση της 9^ης Ιουνίου  – «χρησμού» του. Και, «Μπα; Ασχολείται μαζί μου ο… κ. Κυριάκος τώρα;»…  

Υ.Γ.: Σύμφωνα με κάποιούς συστημικούς δημοσκόπους,  η «επικινδυνότητα» Κασσελάκη απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη και την εκλογική του  κυριαρχία, αρχίζει να μεγεθύνεται, ιδιαίτερα μετά τις πρόσφατες, («πολιτικά και ιδεολογικά συνεπείς με τις προθέσεις ενός σύγχρονου προοδευτικού κόμματος, όπως σημειώνουν) παρουσιάσεις του ευρωπαϊκού προγράμματος του κόμματός του, αλλά κυρίως του οικονομικού αντίστοιχου: «Το βασικό ακροατήριο στο οποίο απευθύνεται το οικονομικό πρόγραμμα Κασσελάκη είναι η μεσαία τάξη. Γίνεται σαφής, συνεπώς, η πρόθεσή του να ηγηθεί ενός κεντροαριστερού πόλου ως συνέχεια της απόπειρας του προκατόχου του να εισχωρήσει στην Κεντροαριστερά», αναφέρει στο κύριο άρθρο της έγκυρη κεντροδεξιά εφημερίδα. Και καταλήγει με το αυτονόητο: «Η νέα απόπειρα θα κριθεί ασφαλώς εκ του αποτελέσματος, που δεν είναι άλλο από αυτό της κάλπης»…  

Επτά μέρες… φαγούρα με τον Τσίπρα: ο καταιγισμός άδικων «κατηγορώ» εναντίον του, δι’ ασήμαντον αφορμήν

Αιτία, η δια της ιντερνετικής μεθόδου του «χαλασμένου τηλεφώνου» ενημέρωση, για όσα είπε στον ΣΚΑΙ

 

Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής

Να διαβάζουμε, να ακούμε, να διασταυρώνουμε. Να σχολιάζουμε ό,τι ακούμε με τα αυτιά μας και ό,τι βλέπουμε με τα μάτια μας και όχι ό,τι ακούμε να λένε οι άλλοι πως άκουσαν και είδαν: κατηγορούμε, αίφνης, τον Αλέξη Τσίπρα ότι «λειτουργεί ως συνήγορος των εμπλεκομένων στο σκάνδαλο NOVARTIS Αντώνη Σαμαρά, Ευάγγελου Βενιζέλου, Ανδρέα Λοβέρδου, Δημήτρη Αβραμόπουλου και Γιάννη Στουρνάρα» ή ότι «στρέφεται κατά του Νίκου Παππά και του εναπομείναντος υπό τον Στέφανο Κασσελάκη ΣΥΡΙΖΑ», επειδή στη συνέντευξή του προς την κ. Κουναλάκη στον ΣΚΑΙ, «παραδέχτηκε ότι η διαχείριση που έκανε η κυβέρνησή του στις περιπτώσεις της NOVARTIS και των τηλεοπτικών αδειών ήταν, αντίστοιχα, ατυχής».

 Αναφέρομαι στο παραπολιτικό ιντερνετικό σύμπαν όταν συνιστώ «να σχολιάζουμε ό,τι ακούμε με τα αυτιά μας και βλέπουμε με τα μάτια μας, κλπ., κλπ.», κι όταν λέω ότι   «κατηγορούμε αίφνης τον Αλέξη Τσίπρα κλπ., κλπ.», κυρίως όμως στους φανατικούς οπαδούς του νυν και τέως ΣΥΡΙΖΑ. Που, σχεδόν στην πλειονότητά τους, ενημερωμένοι με τη μέθοδο του «χαλασμένου τηλεφώνου» για την «αυτοκριτική Τσίπρα» στο θεματικό συνέδριο της Καθημερινής  «Μεταπολίτευση 50 χρόνια μετά», γέμισαν με άδικα τοξικά σκουπίδια κατά του πρώην λατρεμένου τους ηγέτη τα αριστερόστροφα time line των social media...

Και βέβαια σε κάθε δημοσιογραφικής καρυδιάς καρύδι απ’ αυτά που, για μια χούφτα ευρώπουλα (για λόγους επαγγελματικής επιβίωσης, εννοώ), τροφοδοτούσαν επί δεκαήμερο τα ΜΜΕ με αποδομητικές της πολιτικής προσωπικότητας «Αλέξης Τσίπρας» μυθοπλασίες. Στηριγμένες όχι σε όσα πραγματικά είπε ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ για την διαχείριση του σκανδάλου NOVARTIS και των τηλεοπτικών αδειών στη συνέντευξή του προς τον ΣΚΑΙ, αλλά αποκλειστικά και μόνον στο τίτλο που έβαλε ο ίδιος ο ΣΚΑΙ στο βίντεο της συνέντευξής του: «Α. Τσίπρας: Ατυχής η διαχείριση» σε υπόθεση Νοvartis και τηλεοπτικές άδειες».

*******

Καμιά σχέση: «Στην υπόθεση Novartis είχαμε ένα τεράστιο σκάνδαλο με την πιθανή εμπλοκή πολιτικών προσώπων που μας οδήγησε σε χειρισμούς που βάλαμε στο ίδιο τσουβάλι ανθρώπους που πιθανότατα είχαν εμπλοκή, με άλλους που σίγουρα δεν είχαν», ήταν η ακριβής αναφορά του Αλέξη Τσίπρα στη συγκεκριμένη συνέντευξη για τη συγκεκριμένη υπόθεση. Ενώ, η ακριβής αναφορά του στην υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών ήταν η εξής: «Με τις τηλεοπτικές άδειες καταλήξαμε να έχουμε τα ίδια και χειρότερα. Και χωρίς κανένα κέρδος παρά μόνο με πολιτικό κόστος».

Καμιά συνηγορία Τσίπρα, λοιπόν, σε εμπλεκόμενα πολιτικά πρόσωπα, στο «τεράστιο», όπως ο ίδιος το χαρακτήρισε,  σκάνδαλο NOVARTIS. Ίχνη αυτοκριτικής υπερευαισθησίας μόνο, για το επικοινωνιακό τσουβάλιασμα πιθανώς εμπλεκομένων πολιτικών ή άλλων προσώπων με πιθανώς μη εμπλεκόμενα πολιτικά ή άλλα πρόσωπα, στο εν λόγω σκάνδαλο. Και βέβαια, κανένα «άδειασμα» του Νίκου Παππά και κατ’ επέκταση του εναπομείναντος υπό τον Στέφανο Κασσελάκη ΣΥΡΙΖΑ με την κριτική αναφορά του στο θέμα  των τηλεοπτικών αδειών. Μια τίμια αυτοκριτική διαπίστωση εκ του αποτελέσματος μόνο: ότι η διαχείριση του εγχειρήματος ήταν τόσο άστοχη που «καταλήξαμε να έχουμε τα ίδια και χειρότερα. Και χωρίς κανένα κέρδος παρά μόνο με πολιτικό κόστος».

*******

Οφείλουμε, ακόμα, να ξεκαθαρίσουμε ότι οι παραπάνω «αυτοκριτικές», τρόπος του λέγειν, αναφορές του Αλέξη Τσίπρα, προέκυψαν ως απάντηση στη στρεβλή, άτοπα συγκριτική ερώτηση – τοποθέτηση αντιπολιτευτικού   χαρακτήρα, της δημοσιογράφου κ. Κουναλάκη, που ετέθη ως εξής:  «Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το Μάτι είναι τα δικά σας τα Τέμπη, η Novartis οι δικές σας παρακολουθήσεις. Εσείς δεν έχετε ενοχές για το κράτος δικαίου, θεωρείτε ότι ήταν όλα τέλεια;»

Στη οποία… ερώτηση, ο Αλέξης Τσίπρας απάντησε ως εξής: «Νομίζω δεν είναι δόκιμες οι συγκρίσεις που κάνετε. Αν στη δική μου περίοδο υπήρχε τέτοιο ψήφισμα του ευρωκοινοβουλίου (σ. σ: σαν το καταδικαστικό ψήφισμα του ευρωκοινοβουλίου κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη για τα Τέμπη, τις υποκλοπές και , εν γένει το κράτος δικαίου, εννοεί)  ή τέτοιο σκάνδαλο όπως αυτό των υποκλοπών, δεν θα μπορούσα να σταθώ…  Είδατε τι έγινε στην Πορτογαλία;» πρόσθεσε, φέροντας ως παράδειγμα για ότι θα έπρεπε  να έχει κάνει ο Έλληνας πρωθυπουργός, την παραίτηση του Πορτογάλου ομολόγου του Αντόνιο Κόστα, μετά την εμπλοκή του προσωπάρχη του και υπουργού Υποδομών της χώρας του σε σκάνδαλο διαφθοράς»…

Ακολούθως, συνέχισε απαντώντας επί της ουσίας – αν υπήρχε… τέτοια – της συγκεκριμένης στρεβλής δημοσιογραφικής ερώτησης ως εξής: «Σίγουρα δεν ήταν όλα τέλεια. Νομίζω ότι καλό είναι να τα δούμε μέσα από τη διάσταση την ιστορική (…..)  Εγώ δεν έχω παρά να παραδεχτώ ότι  η διαχείριση που κάναμε σε αυτές τις δύο περιπτώσεις ήταν ατυχής. Με τις άδειες καταλήξαμε να έχουμε τα ίδια και χειρότερα. Και χωρίς κανένα κέρδος παρά μόνο με πολιτικό κόστος. Στην υπόθεση Novartis είχαμε ένα τεράστιο σκάνδαλο με την πιθανή εμπλοκή πολιτικών προσώπων που μας οδήγησε σε χειρισμούς, κλπ. κλπ. κλπ.

Εντάξει, δεν… περιγράφω άλλο – επαναλαμβάνω την αρχική μου παραίνεση μόνο: Να διαβάζουμε, να ακούμε, να διασταυρώνουμε. Να σχολιάζουμε ό,τι ακούμε με τα αυτιά μας και ό,τι βλέπουμε με τα μάτια μας και όχι ό,τι ακούμε να λένε οι άλλοι πως άκουσαν και είδαν

 

  

Η κοινωνία αντεπιτίθεται: υπερβαίνει το τείχος προπαγάνδας των ΜΜΕ και στρέφεται κατά του κράτους Μητσοτάκη

Τεκμήριο αισιοδοξίας η μαζική λαϊκή αντίδραση στο κυβερνητικό έγκλημα των Τεμπών

 

Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής

Το θέμα δεν είναι ο Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του, ο Κασσελάκης και η αξιωματική αντιπολίτευσή του, ο Ανδρουλάκης και το ΠΑΣΟΚ του, ο Βελόπουλος και η Ελληνική… Λύση του, ο Κουτσούμπας και το ΚΚΕ του. Το θέμα είναι η αίσθηση της κοινής γνώμης για το τι εστί Μητσοτάκης και τι η κυβέρνησή του, τι εστί Κασσελάκης και τι η αξιωματική αντιπολίτευσή του, τι εστί Ανδρουλάκης και ΠΑΣΟΚ, Κουτσούμπας και ΚΚΕ, κλπ., κλπ.

Το πρόβλημα είναι ότι η αίσθηση της κοινής γνώμης για τον Μητσοτάκη και την κυβέρνηση, τον Κασσελάκη και την αξιωματική αντιπολίτευση, τον Ανδρουλάκη και το ΠΑΣΟΚ, κλπ., κλπ., κατά το μάλλον ή ήττον είναι πλαστή, πλασματική, λανθασμένη: προϊόν της μυθοπλασίας των ΜΜΕ για το τι εστί Μητσοτάκης, Κασσελάκης, Ανδρουλάκης, Κουτσούμπας, κλπ. κλπ.

Το πρόβλημα για την κατάσταση των πολιτικών και κοινωνικών πραγμάτων της χώρας μας την τελευταία 15ετία,   σε αυξανόμενη ένταση μετά και την ανάληψη της προεδρίας της ΝΔ από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, είναι τα ΜΜΕ: η συγκέντρωσή τους στα χέρια πλουσίων ανδρών  συνηθισμένων να χειραγωγούν την αλήθεια προς όφελος των συμφερόντων τους: ταυτόχρονη εξοργιστική προβολή του Κυριάκου Μητσοτάκη και απίστευτη υπονόμευση του, πρωθυπουργού τότε, Αλέξη Τσίπρα, καταχρηστική πληροφόρηση με αθλητικές ειδήσεις, μετεωρολογικά δελτία και θέματα «ποικίλης ύλης»…

«Στα δημοκρατικά καθεστώτα, η “επικοινωνία” ανάγεται σε μόνιμο όργανο διακυβέρνησης, υποκαθιστώντας την προπαγάνδα των δικτατορικών καθεστώτων», όριζε ο Νόαμ Τσόμσκι τον συγκεκριμένο εποχικό μετασχηματισμό του τρόπου χειραγώγησης της κοινής γνώμης από τα ΜΜΕ…

Κάπως έτσι: στο… δημοκρατικό καθεστώς Μητσοτάκη, η «επικοινωνία» (αναλογικά και ψηφιακά ΜΜΕ, διαδικτυακές πλατφόρμες, δημοσκοπικές και διαφημιστικές εταιρίες, κλπ., κλπ.) ανήχθη σε μόνιμο όργανο προπαγάνδας, χειραγώγησης της κοινής γνώμης και, εν τέλει, διακυβέρνησης, με τρόπο που προσομοιάζει σ’ αυτόν της χούντας  των συνταγματαρχών…

*******

Θυμίζω πως τότε, μέσω των απολύτως ελεγχόμενων (με καθολική λογοκρισία) από τη χούντα των συνταγματαρχών Μέσων Επικοινωνίας, η χώρα απειλείτο από τον «κουμμουνιστικό κίνδυνο», η δικτατορία ήταν «επανάσταση» και οι δικτάτορες «επαναστάτες», ο δεξιός Παναγιώτης Κανελλόπουλος, ο κεντρώος Γεώργιος Παπανδρέου, και ο μετριοπαθής αριστερός Ηλίας Ηλιού, ήσαν επιρρεπείς στον κομμουνισμό, η δημοκρατική κοινωνία έπρεπε να μπει στον γύψο, προκειμένου να… ισιώσει.

Και τώρα, μέσω των ασφυκτικά ελεγχόμενων από την κυβέρνηση Μητσοτάκη Μέσων Επικοινωνίας της εποχής μας, «η χώρα μας έχει μπει σε δυναμική τροχιά ανάπτυξης», «η Ελλάδα της κρίσης δεν υπάρχει πια», «οι Έλληνες ευημερούν και η χώρα μας αναπτύσσεται με ταχύτερους ρυθμούς από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο», «το κράτος δικαίου είναι ισχυρότερο παρά ποτέ», «ο Τσίπρας.. “πέθανε” και ο Κασσελάκης φυτοζωεί καθηλωμένος σε ακίνδυνα για την κυβέρνηση δημοσκοπικά ποσοστά»!.. Ωστόσο, το μητσοτακέϊκο δεν αισθάνεται πολύ καλά τελευταία». Γιατί άραγε;

Διότι, όπως έλεγε και ο μέγας Τσόμσκι*, το ζήτημα της επίδρασης των Μέσων Επικοινωνίας στο κοινό είναι ένα περίπλοκο θέμα: «σχετικές έρευνες σε βάθος αποδεικνύουν ότι, ενώ η επιρροή των Μέσων στα μορφωμένα στρώματα των πληθυσμών είναι πολύ σημαντική, η μάζα της κοινής γνώμης φαίνεται να είναι λιγότερο υποτελής στον λόγο που εκφέρεται απ’ αυτά», μας πληροφορούσε. Και ξεκαθάριζε ότι «παρά τον κυρίαρχο λόγο των Μέσων που την θέλει ανίσχυρη (σ. σ: την «μάζα της κοινής γνώμης»), δεν έχει παραιτηθεί από την επιθυμία της να αντιδρά, να θέλει να «αλλάξει τον κόσμο»…

*******

Όπως συνέβη στην επταετία της χούντας των συνταγματαρχών, ας πούμε: όπου, παρά τον απόλυτο έλεγχο των ΜΜΕ μέσω της λογοκρισίας και την καθολική φιλοχουντική προπαγάνδα, πέρα από την οργανωμένη αντίσταση, είχαμε δύο μεγαλειώδεις μαζικές λαϊκές αντιδικτατορικές αντιδράσεις με αφορμή τις κηδείες του νομπελίστα ποιητή Γιώργου Σεφέρη και του προέδρου της Ένωσης Κέντρου Γεωργίου Παπανδρέου, αντίστοιχα. Κι ακόμα τις μαζικές λαϊκές εκδηλώσεις συμπαράστασης στους εξεγερμένους φοιτητές του Πολυτεχνείου, που οριοθέτησαν την αρχή του τέλους του δικτατορικού καθεστώτος…

Και όπως συνέβη στην εποχή της οικονομικής κρίσης και των μνημονίων, ας πούμε: όπου, παρά την καθολική, σχεδόν, συναίνεση των διαπλεκόμενων Μέσων στη «σφαγή» των μισθωτών και των συνταξιούχων από τις πολιτικές μαριονέτες της τρόικας (Γ. Παπανδρέου, Παπαδήμο, Σαμαρά, Βενιζέλο κ.α.), είχαμε την ιστορική μαζική λαϊκή αντίδραση του κινήματος των Πλατειών – αλλιώς, «κίνημα των αγανακτισμένων» – που, μεταξύ άλλων, συνετέλεσε στην δημιουργία του κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα και, δι’ αυτού, στην έξοδο της χώρας απ’ τα μνημόνια και την εποπτεία του ΔΝΤ…

Τέλος, όπως συμβαίνει σήμερα: με τις μαζικές αντιδράσεις των αγροτών, των φοιτητών, και των αγανακτισμένων – από την απίστευτη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών και την ατιμωρησία τω πολιτικών αυτουργών του – κοινωνικών «μαζών». Που αφυπνίζονται και, υπερβαίνοντας το τείχος του κυρίαρχου λόγου των συστημικών Μέσων Επικοινωνίας, ξεσηκώνονται. Και όπως είπαμε, κάνουν το μητσοτακέικο να μην αισθάνεται καθόλου καλά τελευταία.

*Σε συνέντευξή του, στο γαλλικό ραδιόφωνο France Inter, το 2007