24 Φεβρουαρίου 2016

Αλέξης Τσίπρας, η τελευταία παγίδα


Μια ανθελληνική παραγωγή του υπόδικου (μεταφορικά και κυριολεκτικά) συστήματος των διαπλεκομένων συμφερόντων 

Φανταστείτε μια Ελλάδα που φορτώνει τους θαλασσοδαρμένους πρόσφυγες σε επιταγμένα, ας πούμε, εμπορικά πλοία. Επιτόπου μιλάμε, όπως φτάνουν μισοπεθαμένοι στη Λέσβο και στ' άλλα ακριτικά νησιά του Αιγαίου. Ποια hotspot's και ποιές Frontex; Τους φορτώνει, που λέτε, πριν πάρουν ελληνική ανάσα και τους αμολάει αλά τούρκα, με φουσκωτά της συμφοράς και άλλους θαλασσοπνίχτες, στα ανοιχτά των Συρακουσών, της Βενετίας, της Μασσαλίας, του Μπάρι, της Ανκόνας. Κι άσ' τους να παν να πνιγούν... Και τους πρόσφυγες και τους Eυρωπαίους... εταίρους. 

Εκεί θέλουν να μας φτάσουν, κι άλλο που δεν θέλουν και οι "δικοί" μας. Διότι δεν είναι μόνο οι Aυστριακοί και οι... Βίζεγκραντ που γράψανε στα παλιά τους τα παπούτσια την απόφαση της συνόδου και έκλεισαν τα σύνορα στα Σκόπια, είναι και οι "δικοί" μας, οι πολιτικοί αρχιερείς του αντισύριζα μένους: Κυριάκος Μητσοτάκης & Σία. Οι οποίοι, ενώ γνωρίζουν πολύ καλά ότι η πίεση που υφίσταται η χώρας μας από το πραξικοπηματικό κλείσιμο των συνόρων είναι αβάσταχτη, και είναι άκρως ανθελληνική και αντιευρωπαϊκή, ποιούν την νήσσα, εκτός. Και τα ρίχνουν όλα στην κυβέρνηση και στον Τσίπρα, εντός• παπαγαλίζοντας τη φωνή του (υπόδικου, πια) μιντιακού εταίρου τους: "Οι εξελίξεις στα βόρεια σύνορά μας είναι απολύτως προβληματικές και η πίεση στο Αιγαίο πολλαπλασιάζεται", αφηγούνται σαν ουδέτεροι πολεμικοί παρατηρητές. Ακολούθως... αναλύουν: "το κλείσιμο των συνόρων επιβλήθηκε ντε φάκτο μετά την άρνηση σειράς γειτονικών χωρών να δεχθούν νέους πρόσφυγες στο έδαφός τους"... 

Στόχος ο Αλέξης Τσίπρας 

Στον επόμενο τόνο σαρκάζουν: "κατά τα φαινόμενα το veto του κ. Τσίπρα κράτησε δυο μέρες". Και αφού εξαντλούν κάθε ίχνος κινδυνολογίας και καταστροφολογίας, του τύπου "τα βόρεια σύνορά μας θα μετατραπούν σε ένα είδος ιδιότυπης «υγειονομικής ζώνης», καταλήγουν: Η ευθύνη του κ. Τσίπρα και των δικών του είναι πλήρης και αμετάθετη... 

Αυτό είναι: για την παραβίαση της συμφωνίας που επετεύχθη με το "veto" του Τσίπρα φταίει ο... Τσίπρας! Φταίει ακόμα, (ο Τσίπρας!...) για τον ενδεχόμενο "αποκλεισμό της χώρας απ' την υπόλοιπη Ευρώπη", την ενδεχόμενη "μετατροπή των βορείων συνόρων μας σε ένα είδος ιδιότυπης υγειονομικής (sic) ζώνης", τον ενδεχόμενο "εγκλωβισμό εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων εντός της ελληνικής επικράτειας", την ενδεχόμενη διάσπαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τον ενδεχόμενο τουρκικό εμφύλιο... Ο Τσίπρας φταίει για κάθε εγχώριο και αποικιακό ενδεχόμενο, "η ευθύνη του είναι πλήρης και αμετάθετη"! 

Είναι ολοφάνερο, ότι παρακολουθούμε (και βιώνουμε) την έσχατη επιχείρηση αποδόμησης του Αλέξη Τσίπρα: μια παραγωγή του υπόδικου (μεταφορικά και κυριολεκτικά) συστήματος των διαπλεκομένων συμφερόντων, σε σενάριο και σκηνοθεσία Σταύρου Ψυχάρη, με πρωταγωνιστή τον ζεν πρεμιέ του πολιτικού νεποτισμού Κυριάκο Μητσοτάκη.... 

Αποδομούν τη χώρα 

Μιά χαρά! Θα μπορούσαμε να το διασκεδάζουμε, να περνάμε καλά και να χασκογελάμε, όπως κάνουμε με του Λαζόπουλου τις σάτιρες, ας πούμε, αφού οι χαρακτήρες και η υπόθεση του "έργου" βγάζουν γέλιο... αριστερό. Αλλά δεν είναι θέατρο, ούτε τηλεόραση, το μέλλον της χώρας μας. Και ο Τσίπρας δεν είναι ο Αλέξης του ΣΥΡΙΖΑ, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας: όταν ο Τσίπρας πηγαίνει στην ευρωπαϊκή σύνοδο για το προσφυγικό και καταφέρνει να αποσπάσει μιαν κοινή απόφαση των Ευρωπαίων ηγετών για "ανοιχτά σύνορα", είναι η Ελλάδα που απέσπασε τη συμφωνία και όχι ο Τσίπρας. 

Και όταν λες και γράφεις "κατά τα φαινόμενα το veto του Τσίπρα κράτησε δυό μέρες", δεν σαρκάζεις τον Τσίπρα, την Ελλάδα σαρκάζεις - της Ελλάδας είναι το veto, όχι του Τσίπρα. Και ξέρεις, η Ελλάδα είναι η πατρίδα σου και, καθώς χρεώνεις στον Τσίπρα, (δηλαδή στον Έλληνα πρωθυπουργό, δηλαδή στην Ελλάδα) την ευθύνη για την ξενόφοβη και αμοράλ και ανθελληνική και αντιευρωπαϊκή αντίδραση της Αυστρίας και των χωρών του Βίζεγκραντ, γίνεσαι και ανθέλληνας• ενώ υποστηρίζεις ότι είσαι 'Έλληνας εκδότης και δημοσιογράφος - Έλληνας πολιτικός, αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.. 

Άκου ανθρωπάκο: όταν λες και γράφεις "η ευθύνη του κ. Τσίπρα και των δικών του, είναι πλήρης και αμετάθετη" για να αποδομήσεις τον Τσίπρα και την κυβέρνησή του, δεν είσαι απλά ανόητος• είσαι ανθέλληνας. Γιατί αυτό που λες και γράφεις, διαβάζεται "η ευθύνη της Ελλάδας για το προσφυγικό είναι πλήρης και αμετάθετη". Κι αυτό αποδομεί εθνικά, στρατηγικά, γεωπολιτικά τη χώρα μας - όχι τον Έλληνα πρωθυπουργό. Όταν, μάλιστα, το λες και το γράφεις στο πλαίσιο μιας έσχατης επανάληψης της επιχείρησης "αριστερή παρένθεση", με προσδοκώμενο κέρδος την παλινόρθωση του σάπιου οικονομικού και πολιτικού συστήματος των διαπλεκομένων συμφερόντων, είσαι άξιος της τύχης σου...

Νίκος Τσαγκρής

17 Φεβρουαρίου 2016

H ντόπια Bild και η χολωμένη ναυαρχίδα


Μια δημοσιογραφική ιχνηλασία στα πρωτοσέλιδα της ελληνικής Bild και της… χολωμένης ναυαρχίδας  

Τετάρτη, 17 Φεβρουαρίου 2015. Ο Έλληνας πρωθυπουργός είναι στις Βρυξέλλες και δίνει τη μάχη κατά των ακραίων της Ευρώπης για το προσφυγικό. Μέρκελ, Ολάντ, Γιούνκερ και Τουσκ συντάσσονται με την Ελλάδα. «Ούτε νόμιμο, ούτε πολιτικά αποδεκτό το κλείσιμο των Ελληνικών συνόρων», δηλώνει ο πρόεδρος της Κομισιόν στη Γερμανική Bild. Στην… Ελληνική Bild (ξέρουμε όλοι ποια είναι), ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν υπάρχει, ο Κυριάκος Μητσοτάκης υπάρχει μόνο. Βρίσκεται στις Βρυξέλες, «έτοιμος να αντιμετωπίσει ακόμα και τους σκληρούς του Λαϊκού Κόμματος για τα συμφέροντα της χώρας». Κατά τα λοιπά, «η Ευρώπη κλείνει τα σύνορα στην Ελλάδα», «οι αγρότες αποκλείουν τράπεζες και εφορίες σε όλη τη χώρα», επικρατεί «θύελλα αντιδράσεων για τις χουντικές δηλώσεις Βερναρδάκη για τα κανάλια», πανικός!.. 

Την ίδια μέρα και ώρα, στο πρωτοσέλιδο της χολωμένης ναυαρχίδας της διαπλοκής (μιλώ για τις ηλεκτρονικές εκδόσεις) αναγγέλλεται ο Αρμαγεδδών: η Ελλάδα είναι μια «μετέωρη χώρα - αντιμέτωπη με καταστροφή εθνικών διαστάσεων», αφού «εξωτερικά και εσωτερικά αδιέξοδα πνίγουν την κυβέρνηση, διαμορφώνοντας κλίμα διαβρωτικού αντιευρωπαϊσμού»… 

«Κλιμάκωση της καταστροφολογίας – νυν υπέρ πάντων ο αγών» είναι αυτό που «φωτογραφίζεται» στα πρωτοσέλιδα της «χολωμένης ναυαρχίδας και των ηλεκτρονικών και εντύπων κολαούζων της διαπλοκής. Και, σε μια απρόσεκτη θέαση, τούτη η εσχατολογική «φωτογραφία» μοιάζει να είναι η έσχατη αντεπίθεση του μετώπου των διαπλεκομένων μιντιαρχών απέναντι στον επερχόμενο διαγωνισμό για την αδειοδότηση των καναλιών... 

Ο… παραδομένος 

Όμως όχι, το περίφημο «μέτωπο των νταβατζήδων» έχει ραγίσει. Και τα ίχνη αυτού του ραγίσματος διακρίνονται στα πρωτοσέλιδα των εντύπων και ηλεκτρονικών Μέσων Ενημέρωσης, καθώς και στα δελτία ειδήσεων των καναλιών. Αρκεί μια συγκριτική ανάγνωση – θέασή τους. Και αρκεί ο «αναγνώστης – θεατής» να διαθέτει την εμπειρία ενός … ιχνηλάτη των ΜΜΕ. Υπ’ αυτό το πρίσμα, στα πρωτοσέλιδα του Έθνους των τελευταίων ημερών είναι ορατή η δημοσιογραφική αποστασιοποίηση από την διαπλεκόμενη «γραμμή» της αντικυβερνητικής καταστροφολογίας. Κάτι που υποδηλώνει «αποστασιοποίηση» του εκδότη της συγκεκριμένης εφημερίδας από τους συμμέτοχος του στο Mega, ειδικά απ’ τον εκδότη της «χολωμένης ναυαρχίδας», χωρίς να υποδηλώνει και το «γιατί». 

Έτσι, καθόλου δεν μας χρειαζόταν το ρουφιανολογικό «ρεπορτάζ» της «Ελληνικής Bild» που… ψέγει τον Φώτη Μπόμπολα ότι «παρεδόθη άνευ όρων, ως συνήθως» (σ. σ: σε ποιους παρεδόθη, άραγε, και γιατί «ως συνήθως», πότε και πού «ως… συνήθως» είχε ξαναπαραδωθεί;), για να αντιληφθούμε την αποστασιοποίηση του εκδότη του Έθνους από το μπλοκ των Megaμιντιαρχών. 

Μας χρειαζόταν όμως το ίδιο «ρεπορτάζ» της ίδιας… Bild, για να μάθουμε ότι η συγκεκριμένη «εφημερίδα» στηρίζει Ψυχάρη: «Τον θέλουν «εκτός», κυβέρνηση και ο ένας συνέταιρος, αλλά δεν είναι... κι ο πιο εύκολος στόχος», αναφέρει… κρυπτογραφικά το «ρεπορτάζ». Που πάει να πει ότι η κυβέρνηση και ένας εκ των συνεταίρων του, θέλουν εκτός Mega τον Σταύρο Ψυχάρη, αλλά δεν θα τους περάσει… 

Μόνο με Κυριάκο… 

Το γιατί η κυβέρνηση θέλει τον κ. Ψυχάρη εκτός Mega είναι ένας γρίφος που ούτε καν ιχνηλατείται, ως ρεπορτάζ, στο εν λόγω «ρεπορτάζ». Άλλωστε, κίνητρο για κάτι τέτοιο δεν υπάρχει. Αντίθετα, υπάρχει κίνητρο και μάλιστα ισχυρό, για την αντικυβερνητική καταστροφολογία που, ως είπαμε, εγκαταστάθηκε τις μέρες τούτες, στα πρωτοσέλιδα της… «χολωμένης ναυαρχίδας». Και ιχνηλατείται στην συνάντηση του προέδρου του Δ.Σ. του ΔΟΛ με τον πρόεδρο της Ν.Δ. 

Φυσικά, ως παροικούντες την μιντιακή Ιερουσαλήμ γνωρίζουμε (και οφείλουμε να πούμε) ότι οι συναντήσεις πολιτικών – εκδοτών αποτελούν δημοσιογραφική ρουτίνα. Και ότι δεν σημαίνουν, καλά και σώνει, διαπλοκή συμφερόντων. Ωστόσο αποφεύγεται η δημοσιοποίηση τους, ακόμα και οι «διαρροές» πληροφοριών γύρω απ’ αυτές. 

 Ε, λοιπόν, το «κίνητρο», που λέγαμε, ιχνηλατείται ακριβώς στη δημοσιοποίησης της συγκεκριμένης συνάντησης. Στον τρόπο της δημοσιοποίησης στον χαρακτήρα της: «Συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον πρόεδρο του ΔΣ του ΔΟΛ και τις διευθυντικές ομάδες Βήματος και Νέων»! Ένας τίτλος μακροσκελής και… ευειδής, που πήρε περίοπτη θέση, προσέξτε, στα πρωτοσέλιδα των ίδιων των εντύπων του ΔΟΛ. Με κωδικοποιημένο ρεπορτάζ για το «deal» που επετεύχθη – ένα deal που αποτελεί ανοιχτή πρόκληση και εκβιασμό: Με θέλετε «εκτός», αλλά δεν είμαι... κι ο πιο εύκολος στόχος ● Κινούμαι υπό την σκέπη της Δεξιάς – υπό την κάλυψη του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κυριάκου Μητσοτάκη ● Συμφωνήσαμε ότι εξωτερικά και εσωτερικά αδιέξοδα πνίγουν την κυβέρνηση ● Ότι ο τρόπος που οι κυβερνώντες χειρίστηκαν την υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών, δεν αφήνει πολλές αμφιβολίες για τη συνέχεια ● Κλιμάκωση της καταστροφολογίας τώρα – νυν υπέρ πάρτης μου ο αγών…

Νίκος Τσαγκρής

10 Φεβρουαρίου 2016

Οι κομισάριοι της ευρωπαϊκής παρακμής


Ελλάδα και Ιταλία, έρμαια των συμφερόντων που εκπροσωπούν οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών  

Προ ημερών, ο Ματέο Ρέντσι τα «έχωσε» χοντρά στους γραφειοκράτες των Βρυξελών: «δεν υποφέρονται πια οι τεχνοκράτες, οι άνθρωποι δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει σχέση με τους πολίτες», είπε κατά τη διάρκεια ομιλίας του σε πολιτικό ακροατήριο. Και πρόσθεσε ότι το κόμμα του θα ζητήσει «τη διεξαγωγή ανοιχτής ψηφοφορίας με τη συμμετοχή των πολιτών για την εκλογή του διαδόχου του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ στην προεδρία της Κομισιόν». 

«Φέξε μου και γλίστρησα…», είναι η λαϊκή απάντηση: «μέχρι το 2019 που τελειώνει η θητεία του Γιούνκερ, είναι αμφίβολο αν θα υπάρχει Ευρωπαϊκή Ένωση, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και Ευρωπαϊκή επιτροπή, ώστε να υλοποιηθεί το… όραμα του Ιταλού για δημοκρατικά εκλεγμένο πρόεδρο της Κομισιόν»!.. Μια διάχυτη αίσθηση πεσιμισμού για το μέλλον βασιλεύει στο ευρωπαϊκό σύμπαν. Αίσθηση που, ασφαλώς, εδράζεται και στην αφορμή που προκάλεσε το ξέσπασμα του Ματέο Ρέντζι κατά των γραφειοκρατών της Κομισιόν. Το γεγονός, δηλαδή, ότι «η Ευρώπη μοιάζει να έχει περιορισθεί σε ένα σύνολο αριθμών, περιορισμών και παραμέτρων». Όχι μόνο στο πεδίο διαχείρισης της οικονομικής κρίσης , αλλά και στο προσφυγικό ζήτημα, απέναντι στο οποίο, «στη φάση αυτή, η Ευρώπη βρίσκεται υπό την ομηρία του φόβου…» 

Επιτροπή συμφερόντων 

Το χειρότερο είναι ότι αυτός ο «φόβος» (που μπορείς να τον πεις και ξενοφοβία) δεν διακατέχει μόνο τους γραφειοκράτες των Βρυξελών, αλλά και την πολιτική ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης – το μεγαλύτερο μέρος της, τόλμησε να «αποκαλύψει» ο Ματέο Ρέντσι: «σε αυτό (σ. σ: στην ομηρία του «φόβου» που μπορείς να τον πεις και ξενοφοβία) δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε σοσιαλιστές και μέλη του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος», και μάλιστα, «οι σοσιαλιστές των πρώην ανατολικών χωρών είναι πιο σκληροί από τα μέλη της ευρωπαϊκής κεντροδεξιάς των ίδιων κρατών»… 

«Πρέπει, όμως, να ξαναδώσουμε ζωή στο… ευρωπαϊκό όραμα», είπε, κλείνοντας την ομιλία του, ο Ιταλός πρωθυπουργός, για να γελάσει και το παρδαλό κατσίκι. Αφού και το παρδαλό κατσίκι γνωρίζει ότι, για να «ξαναδώσουμε ζωή στο Ευρωπαϊκό όραμα», πρέπει να γκρεμίσουμε το ετοιμόρροπο ευρωπαϊκό οικοδόμημα, αλλιώς θα πέσει να μας πλακώσει• να το ξαναχτίσουμε απ’ την αρχή, ξεκινώντας από το πιο διεφθαρμένο τμήμα του οικοδομήματος, την Κομισιόν: από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, εν γένει, που «δίνουν εξοργιστικά μεγάλη σημασία στη γραφειοκρατία, εις βάρος της πολιτικής εξουσίας», όπως αναφέρει ένα εξαιρετικά αποκαλυπτικό δημοσίευμα της Monde Diplomatique. 

Διότι, καθώς οι κοινοτικοί υπάλληλοι που στελεχώνουν την Κομισιόν παρεμβαίνουν σε όλα τα στάδια της διαδικασίας λήψης των αποφάσεων, «προσελκύουν την προσοχή των λόμπι. Έτσι, ελλείψει συγκεκριμένων κανόνων στις Βρυξέλες, παρατηρείται αύξηση των κρουσμάτων σύγκρουσης συμφερόντων, τόσο μεταξύ των ευρωβουλευτών όσο και των Επιτρόπων…». 

Άμεση διαπλοκή!.. 

Παρατηρείται επίσης, η ανάπτυξη μιας διαπλοκής συμφερόντων, μπροστά στην οποία η δικιά μας, η εντόπια διαπλοκή, ωχριά• γιατί η διαπλοκή των γραφειοκρατών των Βρυξελών είναι ξεδιάντροπα άμεση. Και ξετσίπωτα διαφανής: ο… εντιμότατος πρόεδρος της Κομισιόν, ας πούμε, του οποίου το αμαρτωλό παρελθόν συγκαλύπτεται από ένα ντεμέκ φιλελληνικό παρόν, εμπιστεύτηκε τη θέση του αρμόδιου για ζητήματα ενέργειας και κλίματος Επιτρόπου στον Μιγκουέλ Αρίας Κανέτ, πρώην πρόεδρο της πετρελαϊκής εταιρείας Petrologis Canarias). Με την ίδια πίστη, στη θέση του Επιτρόπου για την ενοποίηση των χρηματαγορών τοποθετήθηκε ο Τζόναθαν Χιλ, πρώην λομπίστας στον τομέα της βιομηχανίας, στη θέση του Επιτρόπου για τις οικονομικές και χρηματοοικονομικές υποθέσεις ο Πιέρ Μοσκοβισί, ο οποίος διετέλεσε αντιπρόεδρος του «Κύκλου της Βιομηχανίας», ενός λόμπι των βιομηχάνων, Επίτροπος για την έρευνα ο Κάρλος Μοέντας, πρώην στέλεχος της τράπεζας Goldman Sachs, κλπ, κλπ… 

Λοιπόν, «δεν υποφέρονται πια», όπως είπε στο ξέσπασμά του ο Ιταλός πρωθυπουργός. Όχι επειδή «δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει η σχέση με τους πολίτες» - όχι μόνον. Ούτε επειδή «βλέπουν την Ευρώπη σαν ένα σύνολο αριθμών, περιορισμών και παραμέτρων». Και βέβαια, σε καμιά περίπτωση επειδή «βρίσκονται υπό την ομηρία του φόβου». Αυτό κανένας δεν το πιστεύει, ούτε καν ο… Κυριάκος Μητσοτάκης… 

Είναι νωπή η αποκάλυψη της πρακτόρικης κίνησης του Ντομπρόβσκις, να διοχετεύσει στα ευρωπαϊκά όργανα (και στον Τύπο) «συμπεράσματα της επιτροπής αξιολόγησης της φύλαξης των Ελληνικών συνόρων», που έθεταν, υποτίθεται, θέμα… εξόδου της χώρας μας από την Σένγκεν. Μα παραμένουν θολές οι ακριβείς σκοπιμότητες της μεθόδευσης ενώ διαρρέονται φήμες ακόμα και για κλείσιμο των συνόρων. Καμιά εμπιστοσύνη στους γραφειοκράτες των Βρυξελών. Ούτε στην οικονομία, ούτε στο προσφυγικό: το πιο διεφθαρμένο τμήμα του ευρωπαϊκού οικοδομήματος είναι η Κομισιόν.

Νίκος Τσαγκρής

3 Φεβρουαρίου 2016

Διαπλοκή ή... τανκς! (νέο έργο)


Τα δίνουν όλα σε μια έσχατη απόπειρα πολιτικής αποσταθεροποίησης, με την ελπίδα να διασώσουν τα… κεκτημένα τους  

Έφτασαν στο σημείο να πιστέψουν ότι μπορούν να ανατρέψουν την κυβέρνηση εκμεταλλευόμενοι τις αγροτικές κινητοποιήσεις. Και το επιχείρησαν, συνδαυλίζοντας με εγκάθετους «πεμπτοφαλαγγίτες» (ακραίους του σκοινιού και του παλουκιού) κάθε εξτρεμιστική σπίθα απ’ αυτές που, ως συνήθως, υποφώσκουν στις κοινωνικές εξεγέρσεις. Ακολούθως είδαμε τη φαντασίωση τους να εικονίζεται ξεδιάντροπη στις πρώτες σελίδες – να σκηνοθετείται στις οθόνες των διαπλεκόμενων ΜΜΕ: τα τρακτέρ να μεταλλάσσονται σε τανκς… Να κινούνται προς τα υπουργεία, τις Δημόσιες υπηρεσίες, τις Τράπεζες… Να περικυκλώνουν τη Βουλή… 

«Μα όλα αυτά τα κάνουν για την αδειοδότηση των καναλιών; Είναι δυνατόν; Αυτοί οι μεγιστάνες δεν μπορούν να πληρώσουν πέντε – έξι εκατομμύρια, να πάρουν τις άδειες και να ξεμπερδεύουν;», είναι η απορία. Κι είναι αυτή μια «απορία» που καλλιεργείται και εκπέμπεται απ’ τους ίδιους. Απ’ «αυτούς τους μεγιστάνες», απ’ τα Μέσα Ενημέρωσης που, επί 25 χρόνια, εντελώς παράνομα κατέχουν• και διοχετεύουν την εν λόγω… «απορία» στην φανταστική περιοχή μιας κάποιας αφελούς και εύπιστης εκλογικής πλειοψηφίας, που ανέσυρε ο Κυριάκος Μητσοτάκης απ’ την εφιαλτική εκλογική φαρέτρα του πατρός του: την «περιοχή» που ονομαζόταν κάποτε «βουβή πλειοψηφία». 

Αμ’ δεν είναι μόνο οι άδειες, φίλοι μου, δεν είναι τα πέντε – έξι εκατομμύρια ευρώ που θα πληρώσουν για να αποκτήσουν τις άδειες. Είναι και… εκατομμύρια τεσσαράκοντα (τα οφειλόμενα από τέλη χρήσεως των συχνοτήτων μιας τετραετίας, 2011 – 2014), για τα οποία οι… γενναιόδωρες κυβερνήσεις των προηγούμενων ετών έκαναν τα στραβά μάτια. Και ξαφνικά, η άκαρδη κυβέρνηση Τσίπρα τα κατέστησε άμεσα απαιτητά… 

 Ρητορεύουν υστερίες 

Είναι, ακόμα, οι προαπαιτούμενοι για την επανάκτηση των αδειών εργασιακοί και λειτουργικοί κανόνες και, κυρίως, είναι τα δυό γιγάντια προνόμια που χάνουν οι διαπλεκόμενοι καναλάρχες (και οι ολιγάρχες φίλοι τους), είτε ανακτήσουν άδειες είτε όχι: 

 - Τα θαλασσοδάνεια που, συνολικά, υπολογίζονται σε καμιά δεκαριά δις ευρώ. Μιλάμε για δάνεια (με εγγυήσεις ή χωρίς εγγυήσεις) που εξυπηρετούνται ή δεν εξυπηρετούνται κατά… βούλησιν του διαπλεκομένου τριγώνου «Επιχειρηματίες – Πολιτικοί – Τράπεζες». 

- Οι χαριστικές αναθέσεις έργων και προμηθειών του δημοσίου, το σπουδαιότερο «διαπλεκόμενο» προνόμιο, αυτό που έκανε «αυτούς τους Μεγιστάνες» πραγματικούς μεγιστάνες. Και τους συντηρεί ως τέτοιους, ακόμα και σήμερα, στα χρόνια της μεγάλης φτώχειας των Ελλήνων. 

Γι’αυτό λυσσάξανε και ουρλιάζουνε, και προβοκάρουν ανοιχτά, μέσα και έξω απ’ τη Βουλή, το σχέδιο Παππά για τα κανάλια. Και ρητορεύουν υστερίες: το νομοθέτημα της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου δε θα ολοκληρωθεί ποτέ και, αν επιδιώξετε την ολοκλήρωσή του, αυτό θα είναι το μεγαλύτερο θεσμικό σκάνδαλο και τελικά ο πολιτικός τάφος της κυβέρνησης. Όχι γιατί υπάρχουν προβλήματα πολιτικού λόγου και πολιτικής αντιδικίας, αλλά γιατί θα δείτε ανάγλυφα να προκύπτουν συμφέροντα σκληρά, ανεξέλεγκτα, αδιαφανή. Και τότε θα δούμε ποιος είναι ποιος και τι έχουμε κάνει όλοι μας σε αυτόν τον τόπο…» Και παραληρήματα: «υπόσχεστε τηλεοπτικές άδειες σε νέους υποψηφίους και όταν θα ανέβουν οι καινούργιοι στο δέντρο, τότε θα φανούν τα οπίσθια τους και θα γελάει ο κάθε πικραμένος. Οι παλιοί είναι γνωστοί και τους ξέρουμε*» 

 Γλώσσα λανθάνουσα… 

 «Οι παλιοί είναι γνωστοί και τους ξέρουμε» είπε ο… αγορητής: γλώσσα λανθάνουσα, την αλήθεια λέει. Το ίδιο, ή περίπου το ίδιο. μου είπε κι ένας πασίγνωστος, ως μέγας υπηρέτης διαπλεκομένων αφεντάδων, δημοσιογράφος: «Γιατί τους αφήνει να βυσσοδομούν εναντίον του (σ. σ: ο Τσίπρας είναι αυτός που τους… αφήνει) και δεν συνθηκολογεί μαζί τους;»… 

«Είναι πολύ απλό να γίνει το deal (!), αφού τους ξέρεις», συνεχίζει. Και στο πι και φι μου κάνει λιανά το… deal. «Άκου: τους δίνει πίσω τα χοντρά προνόμια, ξέρεις, έργα, προμήθειες, τράπεζες και τα ρέστα, και παίρνει άδειες, ΕΣΡ και τα ψιλά από τα τέλη χρήσεως των συχνοτήτων. Κι έρχεται στο καπάκι και η στήριξη απ’ τις φυλλάδες τους και τα κανάλια, κι ούτε γάτα ούτε ζημιά!...». 

Για να λέμε την αλήθεια, δίνω ρέστα για να δώ τον Πρετεντέρη, τον Μπογδάνο και τους άλλους βαθμοφόρους των «νταβατζήδων», να το στρίβουν, και να λιβανίζουν τον Κατρούγκαλο, τον Φίλη και τον Φλαμπουράρη! Όμως, τέτοιο γλέντι, μόνο ως φαντασίωση υπάρχει. Ήδη, το καθάρισε το θέμα ο Τσίπρας: είμαστε έτοιμοι να συγκρουστούμε με τα οργανωμένα συμφέροντα που επιχειρούν να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα… 

Βλέπετε, ένας νέος κύκλος σύγκρουσης με τα διαπλεκόμενα ανοίγει. Τα οποία, όπως είπαμε, βυσσοδομούν για να γλυτώσουν τα αμαρτωλά τους «κεκτημένα». Και, στην κάψα τους, περνάνε τα τρακτέρ για τανκς και τους αγρότες για χουνταίους… 

 *Από την ομιλία του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Ευ. Βενιζέλου

Του Νίκου Τσαγκρή