9 Απριλίου 2014

Ο ΣΥΡΙΖΑ και το σπέρμα της αμφιβολίας

 
Η συστηματική προβολή μιας δέσμης άμεσων «κυβερνητικών» μέτρων και η ρητή δέσμευση για την εφαρμογή τους μπορεί να κάνει τη διαφορά.

«Και τι παραπάνω μπορεί να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα από αυτό που κάνει η Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά;» είναι η ερώτηση. Μια ερώτηση που κυκλοφορεί σε πολλαπλές παραλλαγές και, συνοδευόμενη από ρινίσματα καφενειακών επιχειρημάτων, μετεωρίζεται στις ρημαγμένες περιοχές της πάλαι ποτέ μεγάλης μεσαίας τάξης. Ύστερα πέφτει σαν βροχή από σταγόνες αμφιβολίας: να μουλιάζουν τον μαραμένο πολιτικό ψυχισμό των ανθρώπων εκείνων που οι δημοσκόποι καταγράφουν ως βουβή πλειοψηφία…

«Μας ψεκάζουν!» είναι η λαϊκή έκφραση του συρμού, που μας κάνει (εμάς τους… άτεγκτους αριστερούς) να αποστρέφουμε με απαξία το… πνεύμα μας. Όπως απέστρεφε η μαντάμ Σουσού το βλέμμα από τις «παρακατιανές» γειτόνισσες… Ωστόσο, η έκφραση αυτή είναι μια έκφραση που, ως ψυχοπαθητική «μεταφορά», ταιριάζει απόλυτα στην περιρρέουσα πολιτική – επικοινωνιακή ατμόσφαιρα των μνημονιακών καιρών. Εκσυγχρονίζοντας θαυμάσια την αντίστοιχη έκφραση της κλασσικής πολιτικής ψυχοπαθολογίας, την περίφημη «πλύση εγκεφάλου».

Τα συστημικά ΜΜΕ μάς «ψεκάζουν». Νυχθημερόν. Σε εβδομαδιαία, σε μηνιαία, σε ετήσια βάση. Μας «μουλιάζουν» με το σπέρμα της αμφιβολίας και, «τι παραπάνω μπορεί να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα από αυτό που κάνει η Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά;»

Δηλητηριάζει χωρίς να σκοτώνει

Η αμφιβολία είναι η έμφυτη ή και επίκτητη τάση του ανθρώπινου πνεύματος να αμφισβητεί οποιαδήποτε προτεινόμενη «αλήθεια», μέχρις ότου αποδειχτεί ότι αυτή είναι πράγματι η αλήθεια. Δικαίως, λοιπόν, αποδίδεται σ’ αυτήν η διαρκής καλλιέργεια του ανθρώπινου πνεύματος και η αέναη γνωστική ανανέωση μέσω της αναθεώρησης των πραγμάτων. Αλλά αυτά, στο επίπεδο της έρευνας και των ιδεών.

Στην καθημερινή μας ζωή η αμφιβολία μπορεί να είναι θετική ή αρνητική, δημιουργική ή καταστροφική. Ανάλογα με το επίπεδο καλλιέργειας, συγκρότησης και ψυχισμού του… αποδέκτη και χρήστη της.

Στην περίπτωσή μας, το «σπέρμα της αμφιβολίας» για την πολιτική αξιοπιστία του ΣΥΡΙΖΑ παράγεται στα συγκυβερνητικά εργαστήρια και, μετά από μια άτεχνη και αήθη δημοσιογραφική επεξεργασία στα κυβερνητικά ΜΜΕ, φσσσσττ!!! Εκτοξεύεται καθημερινά, συντεταγμένα, μεθοδικά, στις ρημαγμένες περιοχές της πάλαι ποτέ μεγάλης μεσαίας τάξης. Και, «τι παραπάνω μπορεί να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα από αυτό που κάνει η Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά;»

Ευτυχώς, η αμφιβολία δηλητηριάζει τα πάντα, χωρίς να σκοτώνει. Κι έτσι, η λυτρωτική ιδέα ενός κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ, παραμένει ζωντανή, οι αντιμνημονιακές προγραμματικές επιλογές του διαπερνούν, κουτσά – στραβά, τα τεχνητά νέφη της αμφιβολίας, η πολιτική του αξιοπιστία επιβιώνει, τσάτρα – πάτρα, μέσα στο τέλμα του πολιτικού μας συστήματος…

Ας καθαρίσουμε την ατμόσφαιρα

Δεν είναι αρκετό. Η αξιοπιστία του ΣΥΡΙΖΑ αντέχει – όσο αντέχει – στο σπέρμα της αμφιβολίας, χάρις στην αναξιοπιστία των σπορέων της. Ωστόσο, όπως είπε ο Νίτσε, «ακόμα και εάν έχει ακλόνητη πίστη ένας άνθρωπος, μπορεί να εμπλακεί στη γοητεία της αμφιβολίας». Και επειδή θα ήταν το λιγότερο αφελές να πιστεύουμε ότι το σύνολο των δυνητικών ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ τον επιλέγουν γιατί πιστεύουν (ιδεολογικά) σ’ αυτόν, καταλαβαίνετε, πολλοί (άγνωστος αριθμός) παραμένουν έκθετοι στους συστημικούς… «ψεκασμούς»: έτοιμοι να εμπλακούν στην, κατά Νίτσε, «γοητεία της αμφιβολίας»!..

Υπάρχει αντίδοτο; Φυσικά και υπάρχει: η απόλυτη αποσαφήνιση της αλήθειας του ΣΥΡΙΖΑ. Όχι βέβαια της ιδεολογικής του αλήθειας, αυτή είναι τόσο δαιδαλώδης ακόμα, που είναι αδύνατον να αποσαφηνισθεί, Άλλωστε, μόνο εμάς τους… άτεγκτους αριστερούς ενδιαφέρει, και εμείς είμαστε ένα έλασσον ποσοστό του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ – το έχουν συνειδητοποιήσει οι βουλευτές, τα στελέχη, τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ αυτό; Το αντίδοτο στο σπέρμα της αμφιβολίας είναι η πλήρης αποσαφήνιση της προγραμματικής – κυβερνητικής αλήθειας του ΣΥΡΙΖΑ, διότι αυτή είναι που ενδιαφέρει το σύνολο των δυνητικών του ψηφοφόρων. Και άλλων τόσων που, υπό το άγος της αμφιβολίας, παραμένουν αναποφάσιστοι:

- Οι βουλευτές, τα στελέχη, τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ οφείλουν να ξεκαθαρίζουν σε κάθε ευκαιρία, πως όταν λένε «θα ακυρώσουμε το μνημόνιο», εννοούν ότι θα ακυρώσουν (σταδιακά ή άμεσα; να το μάθουν και να το λένε καθαρά) όλα τα μέτρα – μισθολογικές και συνταξιοδοτικές περικοπές, φορολογικά, εργασιακά, κλπ. κλπ.

– που έχουν επιβληθεί στον Ελληνικό λαό από τα μνημόνια και θα τον επιβαρύνουν (αν δεν προκύψει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ) μέχρι το 2030 και βάλε… - Οφείλουν ακόμα να δεσμευτούν δημοσίως για τα έξι πρώτα, ας πούμε, μνημονιακά μέτρα που θα αρθούν από μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Επαναλαμβάνοντάς τα ρητά, κατηγορηματικά, σαν να έχουν υποβληθεί στον… ορό της αλήθειας: «μόνο για την άμεση κατάργηση του Φ.Α.Π. και την επαναφορά του 13ου και του 14ου μισθού αν δεσμευτούν», μου έλεγε ένας πασόκος καραβανάς, «είναι κυβέρνηση!». «Κι άσε τους άλλους να… ψεκάζουν»…

Νίκος Τσαγκρής 

Δεν υπάρχουν σχόλια: