22 Ιανουαρίου 2014

Μια ωραία τρομοκρατική ατμόσφαιρα!..

Η Κυβέρνηση Σαμαρά και το παγκόσμιο πολιτικό σύστημα απέναντι στο αγκάθι της… ανακάμπτουσας τρομοκρατίας

Είναι στιγμές πού απολαμβάνω τα σκαμπανεβάσματα του εντόπιου πολιτικού χρηματιστηρίου και τον… ρυθμιστικό τους ρόλο στην αγορά του πολιτικού θεάματος-ακροάματος. Την ολοκληρωτική πτώση των μετοχών του ΠΑΣΟΚ, ας πούμε, και την μάταιη απόπειρα των κατόχων τους μιντιαρχών να τις ανεβάσουν κατά… 58 μονάδες με, ή χωρίς, Βενιζέλο. Προκειμένου να αναστηλώσουν το τσακισμένο δεκανίκι του Σαμαρά και της παραδομένης στο σύστημα Μέρκελ κυβέρνησής του. Και να περάσουν αβρόχοις ποσί τον σκόπελο των ευρωεκλογών.

Μάταια. Η μνημονιακή συγκυβέρνηση παραπαίει ήδη, μέσα στο κλίμα της βαθειάς πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής αστάθειας που η ίδια απεργάσθηκε και συνεχίζει να απεργάζεται, την ώρα που ο δρόμος της προς τις ευρωεκλογές είναι σπαρμένος με αγκάθια. Που η ίδια έσπειρε. Και τώρα την πνίγουν!..

Πρώτο και καλύτερο το αγκάθι της… ανακάμπτουσας τρομοκρατίας με την «απόδραση» του Χριστόδουλου Ξηρού. Που ακόμα κι αν είναι μια κυβερνητικά «ελεγχόμενη» απόδραση (όπως ουκ ολίγοι παράγοντες της δημόσιας ζωής υποστηρίζουν) , ακόμα κι αν είναι ένα προπέτασμα καπνού, ας πούμε, για την απόκρυψη των πραγματικών κυβερνητικών προβλημάτων, εξελίσσεται ήδη σε ένα βάρος που μπορεί να αποδειχτεί ασήκωτο για το δίδυμο Σαμαρά – Βενιζέλου: Η Ελλάδα είναι η προεδρεύουσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης χώρα και αυτή η ιδιότητά της διεθνοποιεί το γεγονός της απόδρασης του Χριστόδουλου Ξηρού και την προοπτική του (την πιθανή αναζωπύρωση του αντάρτικου πόλης), και στρέφει τα βλέμματα των πολιτικών τοποτηρητών της Δύσης προς την χώρα μας. Να κοιτάζουν με δυσαρέσκεια την ελληνική κυβέρνηση για την πλημμελή διαχείριση της υπόθεσης Χριστόδουλου Ξηρού και της τρομοκρατίας εν γένει…

Πέρα από τα όρια της γελοιότητας

Ήδη η πίεση που ασκούν οι ΗΠΑ στους Σαμαρά - Βενιζέλο για τη σύλληψη του δραπέτη είναι ασφυκτική και έχει προκαλέσει πανικό στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Είναι χαρακτηριστική η προσβλητική έγκλιση του αμερικανού υπουργού εξωτερικών Τζον Κέρι («είναι ανεπίτρεπτο να δίνετε άδειες σε τρομοκράτες δολοφόνους») προς τον Έλληνα ομόλογό του κ. Βενιζέλο και η δουλική ανταπόκριση του δεύτερου στην προσβολή. Και είναι ενδεικτική για τον κυβερνητικό πανικό που ακολούθησε, η αντίδραση του Έλληνα πρωθυπουργού, μια μέρα μετά, στο ελληνογερμανικό φόρουμ στην Αθήνα. Όταν, ξεπερνώντας τα όρια της γελοιότητας και της δουλικότητας, εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση κατά ενός… «σαθρού συστήματος που αφήνει τους τρομοκράτες ελεύθερους», δηλαδή κατά του (σωφρονιστικού και αντιτρομοκρατικού) συστήματος που η κυβέρνησή του διευθύνει και για το οποίο ο ίδιος φέρει την πολιτική ευθύνη! Και δεσμεύτηκε «να ξεκαθαρίσει άμεσα το τοπίο». Προφανώς και απ’ τον εαυτό του!..

Άλλωστε, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, ήταν οι αλλοπρόσαλλες κυβερνητικές αντιδράσεις που ανάγκασαν τις ΗΠΑ να επισημοποιήσουν την εντολή τους: «Συνεχίζουμε να προτρέπουμε την ελληνική κυβέρνηση να εντοπίσει τον Ξηρό και να επιστρέψει στη φυλακή»!

Μεταξύ μας, αυτό το «συνεχίζουμε να προτρέπουμε» του State Department, σε συνδυασμό με εκείνο το «να εντοπίσει τον Ξηρό και να επιστρέψει στη φυλακή», μοιάζει με προτροπή ενός πατέρα προς στο άτακτο παιδί του: «σταμάτα να παίζεις με το σκυλί, μάζεψέ το γρήγορα και δέσε το στο σκυλόσπιτο». Ό,τι κι αν σημαίνει αυτό…

Οι Αμερικανοί ξανάρχονται

Σίγουρα πάντως, είμαστε… μια ωραία τρομοκρατική ατμόσφαιρα. Κάτι σαν remake της ατμόσφαιρας που είχε δημιουργήσει, πριν μια δεκαετία, ο αλήστου μνήμης αμερικανός πρόεδρος Τζόρτζ Μπους. Τότε, τον Μάϊο του 2003, είχε γίνει μια θεαματική επίθεση αυτοκτονίας στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας: 34 νεκροί, ανάμεσά τους και επτά Αμερικανοί και, βέβαια, οι κομάντος αυτοκτονίας. Και ο πρόεδρος Μπους, σχολιάζοντας την τρομοκρατική επίθεση, έκανε μια δήλωση αντάξια (σε επίπεδο παραλογισμού) της δήλωσης Σαμαρά μετά την απόδραση του Χριστόδουλου Ξηρού: Δεσμεύομαι να βρω και να οδηγήσω τους δράστες της τριπλής βομβιστικής επίθεσης (τους νεκρούς κομάντος αυτοκτονίας δηλαδή!) ενώπιον της Δικαιοσύνης…

Την επόμενη μέρα, είχε βγει ο υπουργός του Μπους Ράμσφελντ και είχε επικηρύξει τους (νεκρούς!) τρομοκράτες. Όπως, καλή ώρα, ο υπουργός του Σαμαρά Δένδιας την περασμένη Τετάρτη. Που βγήκε και επικήρυξε με 4.000.000 ευρώ τους (εν γένει!) Έλληνες τρομοκράτες!.. Τον καιρό εκείνο το Ριάντ είχε γεμίσει Αμερικανούς πράκτορες και κυνηγούς κεφαλών που έψαχναν τους… νεκροζώντανους τρομοκράτες. Ακριβώς όπως και η Αθήνα αυτές τις μέρες: όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν.

Με μια διαφορά. Τότε υπήρχαν ηγέτες που σε κάθε ευκαιρία τόνιζαν το ενδεχόμενο έξαρσης της τρομοκρατίας ως φυσικό ενδεχόμενο, ως συνέπεια δικαιολογημένη άλλοι, των παράνομων και παράλογων «αντιτρομοκρατικών» πολέμων των ΗΠΑ που αιματοκύλησαν τον ισλαμικό κόσμο… Σήμερα ελάχιστοι, ακόμα κι από την Αριστερά, τολμούν να πουν ότι η αναζωπύρωση της τρομοκρατίας στη χώρα μας σχετίζεται με την βρώμικη οικονομική επίθεση που τα τελευταία χρόνια δέχεται ο ελληνικός λαός από τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής. Μια επίθεση άδικη και αναίτια, με εκατομμύρια θύματα και χιλιάδες νεκρούς. Ένα μεταφορικό αλλά και πραγματικό αιματοκύλισμα.

Είναι ο πόλεμος και οι συνέπειές του

Άλλοι, ακόμα χειρότερα, βγαίνουν και λένε ότι η αναζωπύρωση της τρομοκρατίας είναι αδικαιολόγητη σε συνθήκες Δημοκρατίας. Παραβλέποντας ότι η Δημοκρατία έχει αποδημήσει προ πολλού, όχι μόνο από τη χώρα μας, αλλά από όλες τις χώρες της Ε.Ε.

Ας το επαναλάβω: οι σημερινές ευρωπαϊκές δημοκρατίες είναι από ελλειμματικές έως και ανύπαρκτες. Aδυνατούν να επιβάλουν στον καπιταλισμό τη μέριμνα για το γενικό συμφέρον, το κοινωνικό κράτος. Δεν τον τιθασεύουν, δεν τον συγκρατούν, δεν τον περιορίζουν, τον αφήνουν να κερδοσκοπεί ασύδοτος, εν ονόματι των «αγορών». Άλλωστε η οικονομία της αγοράς είναι εκείνη που επιφέρει τη διαφθορά της Δημοκρατίας, αφού μεταθέτει την έδρα της νομιμότητας από το Κοινοβούλιο στις Τράπεζες. Πώς να το κάνουμε; Βιώνουμε τις συνέπειες ενός ακήρυχτου οικονομικού πολέμου, που είναι και πόλεμος κατά της Δημοκρατίας και πόλεμος κατά της Πολιτικής. Και εμείς, πειραματόζωα του συστήματος, είμαστε τα θύματα της απαρχής μιας τερατώδους ανθρωπιστικής καταστροφής: ο άκρατος οικονομισμός σε συνδυασμό με τα γερμανικά προγράμματα λιτότητας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην Ευρώπη του τρόμου∙ όπου, το τρομοκρατικό σύστημα εξουσίας θα τρομοκρατεί στο διηνεκές τους ευρωπαϊκούς λαούς, που θα αντιδρούν (και με τρομοκρατία) στην τρομοκρατία του συστήματος…

Νίκος Τσαγκρής

Δεν υπάρχουν σχόλια: