1 Φεβρουαρίου 2012

Υποταγή του εθνικού στο υπερεθνικό


Ενώ η χώρα σφαδάζει πληγωμένη θανάσιμα από τις μαχαιριές της Ευρώπης, οι πολιτικοί ηγέτες μας (από τους αιρετούς Γιωργάκη Παπανδρέου και Αντώνη Σαμαρά μέχρι και τον δοτό Λουκά Παπαδήμο) επιμένουν στην γραμμή Σημίτη που συνοψίζεται στην άποψη ότι «η απάντηση στην κρίση είναι περισσότερη Ευρώπη». Άποψη εξ' αρχής προσβλητική για τους Έλληνες εργαζόμενους, αφού σημαίνει «φάτε μάτια Ευρώπη και κοιλιά περίδρομο». Αφήνεται, ωστόσο,  να σημαίνει και αυτό που η πλειοψηφία των Ελλήνων, από καταβολής ευρωζώνης επιθυμούν, χωρίς ποτέ να το αποκτήσουν: πλήρη οικονομική σύγκλιση της χώρας με την Ε.Ε. Κάτι που, κάποτε, ο κ. Σημίτης μας είχε τάξει. Και τώρα, μοιάζει με κάτι που θα ονειρευόμαστε για πάντα επειδή είναι αδύνατον να υπάρξει…

Όμως το κατά Σημίτην «περισσότερη Ευρώπη» σημαίνει ελληνική πολιτική σιωπή, ελληνική πολιτική απραξία, πλήρη ανταπόκριση στις επιταγές του γαλλογερμανικού άξονα. Το γιατί, το εξηγεί θαυμάσια ο ίδιος: Διότι «η αποτελεσματικότητα της εθνικής πολιτικής εξαρτάται κυρίως από τον βαθμό ανταπόκρισής της στους κανόνες του υπερεθνικού συστήματος στο οποίο εκάστοτε ανήκει»! Και εμείς ανήκομεν εις το υπερεθνικό σύστημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης το οποίο ελέγχει ο γαλλογερμανικός άξονας! Δεν συμφωνείτε;

Όχι, «η Ευρώπη κατάντησε το βασίλειο του τίποτα, ο πολιτισμός του μηδενός», λένε οι ακραίοι ευρωσκεπτικιστές, μηδενίζοντας ακόμα και την νομισματική ενότητα. Και η αλήθεια είναι πως τώρα (με την κρίση) το έλλειμμα αυτονομίας της ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής είναι ευδιάκριτο. «Επειδή η αποτελεσματικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας εξαρτάται κυρίως από τον βαθμό ανταπόκρισής της στους κανόνες του υπερεθνικού συστήματος στο οποίο ανήκει», υποθέτω˙ υιοθετώντας μια Σημιτικού… χαρακτήρα σκέψη…

Το γνωρίζουμε όλοι, ας μην το ομολογούμε: Η «εθνική», ας την πούμε, ευρωπαϊκή οικονομία, ανήκει στο «υπερεθνικό οικονομικό σύστημα» των ΗΠΑ. Γι’ αυτό και ανταποκρίνεται στους κανόνες που θέτουν οι ΗΠΑ για την υπέρβαση της κρίσης. Τι κι αν γεμίζουν με αίσθημα απελπισίας τον Πολ Κρούγκμαν, τι κι αν κάνουν τον Τζότζεφ Στίγκλις να δηλώνει ότι «πρόκειται για κανονική ληστεία των εργαζομένων»…

Για την πλευρά των προθύμων, να πούμε, τα πράγματα πάνε κατ’ ευχήν: Ο βαθμός ανταπόκρισης της Ε.Ε. στους κανόνες του υπερεθνικού συστήματος που ανήκει (ΗΠΑ) είναι θετικός. Αντίστοιχα θετικός πρέπει να είναι και ο βαθμός ανταπόκρισης της Ελλάδας στους κανόνες του υπερεθνικού συστήματος που ανήκει, τους κανόνες της Ευρωζώνης.

Δείτε, οι πολιτικοί ηγέτες μας (από τους αιρετούς Γιωργάκη Παπανδρέου και Αντώνη Σαμαρά μέχρι και τον δοτό Λουκά Παπαδήμο) όπως και ο υπουργός μας επί των οικονομικών κ. Βενιζέλος, σε αγαστή συνεργασία με την τρόϊκα, απεργάζονται την οριστική μετατροπή της Ελλάδας σε δουλοπαροικία της Ευρώπης. Εφαρμόζοντας, προφανώς, την άποψη Σημίτη για… περισσότερη Ευρώπη!.. 

Νίκος Τσαγκρής (Από άρθρο δημοσιευμένο στο ΕΘΝΟΣ / http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22733&subid=2&pubid=2790834)

Δεν υπάρχουν σχόλια: