11 Ιανουαρίου 2009

Σφαγείς αμάχων, made in USA


Η «σφαγή» των αμάχων, κατά τη διάρκεια των ισραηλινών επιχειρήσεων στη Λωρίδα της Γάζας, παρομοιάζεται με την σφαγή δυόμισι χιλιάδων παλαιστινίων αμάχων στους καταυλισμούς Σάμπρα και Σατίλα, το Σεπτέμβρη του 1982.Τη σφαγή εκείνη επιμελήθηκε ο εθνικιστής Ισραηλινός ηγέτης Αριέλ Σαρόν, ο οποίος, έκτοτε, παρομοιάζεται με τον σφαγέα των Εβραίων της Βαρσοβίας υποστράτηγο των Ες Ες Στρόουπ και άλλους διακεκριμένους χιτλερικούς σφαγείς .

Σύμφωνα με τους χρονογράφους του 20ου αιώνα, η μοναδική τιμωρία του «σφαγέα» της Σάμπρα και Σατίλα ήταν φυσική: υπέστη εγκεφαλική αιμορραγία στις 4 Ιανουαρίου 2006 και βυθίστηκε σε κώμα. Το Φεβρουάριο του ίδιου χρόνου παρουσίασε γάγγραινα του πεπτικού συστήματος, ένα τμήμα από το οποίο του αφαιρέθηκε. Έκτοτε, η κατάστασή του χαρακτηρίζεται σταθερή, αν και όλες οι προσπάθειες των γιατρών να τον «ξυπνήσουν» από το κώμα έχουν αποβεί μάταιες. Ως εκ τούτου, αμφισβητούνται οι φήμες που φέρουν τον παραπάνω «σφαγέα» να επιμελείται των ισραηλινών επιχειρήσεων στη Λωρίδα της Γάζας…

Άλλωστε οι τεχνικές της «σφαγής» της Γάζας διαφέρουν αισθητά, ως πλέον εκσυγχρονισμένες, από τις τεχνικές που εφαρμόσθηκαν στους προσφυγικούς καταυλισμούς Σάμπρα και Σατίλα˙ οι οποίες, μπορούν να συγκριθούν μόνο με τις τεχνικές σφαγής που εφαρμόσθηκαν από τον αμερικανικό στρατό στη διάρκεια των επιχειρήσεων γενοκτονίας της φυλής των Απάτσι, του 1862,του 1869 και του 1871: οι Αμερικανοί σφάζουν Ινδιάνους και οικειοποιούνται τα εδάφη τους, οι Ισραηλίτες σφάζουν Παλαιστίνιους και οικειοποιούνται τα εδάφη τους. Και εδώ είναι που προκύπτει αυτό που εξ αρχής ήθελα να πω, ότι η τεχνοτροπία των Ισραηλινών σφαγέων είναι περισσότερο αμερικάνικη παρά χιτλερική˙ συγνώμη, ευρωπαϊκή ήθελα να πω. Made in USA είναι άλλωστε και τα μέσα σφαγής, η αισθητική, ο «πολιτισμός» των σφαγέων.

Κι ας οφείλουν την κρατική – και την εδαφική τους, βέβαια – υπόσταση, στις μεταπολεμικές ευρωπαϊκές τύψεις και… βλέψεις. Κι ας είναι, ίσως, αυτός ο λόγος που ο λαός του Ισραήλ βιώνει τον κόσμο με τον τρόπο που, κατά τον Ζαν Μπωντριγιάρ, τον βιώνουμε κι εμείς οι Ευρωπαίοι: είμαστε καταδικασμένοι στο φανταστικό και στη νοσταλγία για το μέλλον. Την ώρα που οι Αμερικανοί κατοικούν μέσα στην αληθινή φαντασία, δίνοντάς της τη μορφή της πραγματικότητας. Όσον αφορά τους σφαγείς αμάχων, βρώμικη και η φαντασία και η πραγματικότητα…

Νίκος Τσαγκρής

Δεν υπάρχουν σχόλια: